Η Μαρία βρέθηκε μπροστά σε ένα μικρό αλλά όμορφο δίλημμα: ήθελε να τιμήσει δύο από τις πιο σημαντικές γυναίκες της ζωής της, τη μητέρα της, την Παρασκευή, και την πεθερά της, την Κυριακή.
Σκέφτηκε αρκετά, γιατί ήθελε το αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερο, να εκφράζει όλη την αγάπη και τον σεβασμό που είχε για εκείνες. Αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να συνδυάσει δύο ονόματα που ξεχωριστά είχαν τόσο μεγάλη σημασία.
Μια μέρα, καθώς έπινε τον καφέ της στο μπαλκόνι, άρχισε να ψιθυρίζει τα ονόματα: «Παρασκευή, Κυριακή… Παρασκευή, Κυριακή…».
Χαμογέλασε, γιατί συνειδητοποίησε ότι και οι δύο αυτές μέρες είχαν για εκείνην κάτι κοινό: ήταν μέρες ξεκούρασης, οικογενειακής θαλπωρής, και αγάπης. Κάπως έτσι, αυθόρμητα, γεννήθηκε μέσα της το όνομα «Παρασκευιανή».
Το όνομα αυτό έμοιαζε ιδανικό: είχε την ευγένεια της Παρασκευής και την ομορφιά της Κυριακής. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τηλεφώνησε στις δύο γυναίκες για να τους το ανακοινώσει.
Όταν η Παρασκευή και η Κυριακή άκουσαν την ιδέα της, συγκινήθηκαν βαθιά. Κατάλαβαν ότι αυτό το όνομα δεν ήταν απλώς ένας έξυπνος συνδυασμός, αλλά η ζωντανή απόδειξη του πόσο βαθιά τις αγαπούσε.
Έτσι, η Μαρία κατάφερε να ενώσει δύο πολύτιμα πρόσωπα με ένα όνομα που θα θύμιζε για πάντα τη σημασία τους στη ζωή της.
Προτεινόμενο Άρθρο
Από εκείνη την ημέρα, η λέξη «Παρασκευιανή» έγινε για όλους κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό όνομα· έγινε σύμβολο μιας μεγάλης οικογενειακής αγκαλιάς.
Βγαίνω με έναν πολύ óμορφο άντρα αλλά μυρiζει συνέχεια σκóρδο και δεν τо αντέχω με τiποτα. Τι να κάνω;
Θα έλεγε κανείς πως το σκόρδο είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τον άνθρωπο, με τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες και όχι μόνο.
Τι γίνεται όμως με την άσχημη οσμή του; Προσωπικά μου αρέσει το σκόρδο αλλά δεν μπορώ να αντέξω την μυρωδιά του. Φανταστείτε λοιπόν τι έχω πάθει και δεν μπορώ να το πιστέψω.
Βγαίνω με έναν πολύ όμορφο άντρα που με συνταράζει κάθε φορά που τον βλέπω. Το κακό όμως είναι ότι μυρίζει συνέχει σκόρδο και μάλιστα ωμό! Θα περίμενα να αρωματίζεται με τα πιο ακριβά αρώματα, τόσο ωραίος που είναι, αλλά όχι.
Δεν χρησιμοποιεί κάποιο αποσμητικό ή κάποια κολώνια. Πως γίνεται όμως κάθε φορά που τον συναντώ να μυρίζει σκόρδο και να μην τον ενδιαφέρει αν εγώ το μυρίζω όταν βρίσκομαι κοντά του;Βρίσκομαι σε δίλημμα.
Διστάζω να του το αναφέρω γιατί ίσως φανώ αγενής ή μήπως το θεωρήσει προσβολή.Δεν βγαίνουμε τόσο πολύ καιρό και δεν θέλω να μιλήσω για τόσο μικρά πράγματα, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Η εργασία του δεν έχει σχέση με μαγειρική ώστε να πω ότι είναι λόγω της δουλειάς του.Όμως αρχίζει και με ενοχλεί. Μου έχει γίνει έμμονη ιδέα: ‘Σήμερα θα τον δω. Θα μυρίζει πάλι σκόρδο;’
Θα περίμενα, όπως οι περισσότεροι άντρες που θέλουν να τραβήξουν πάνω τους σαν μαγνήτη μια γυναίκα, να χρησιμοποιεί μεθυστικά αρώματα.Ο δικός μου όμως συμπεριφέρεται λες και φοράει κάτι μεθυστικό αλλά είναι απλά η μυρωδιά του σκόρδου πάνω του.
