Έχει τελικά σημασία το πόσο τρώμε ή μέχρι ποια ώρα τρώμε, όσον αφορά τη συσσώρευση του λίπους στο ήπαρ; Μια ερευνητική ομάδα διερεύνησε τα οφέλη από το χρονικό πλαίσιο της πρόσληψης τροφής αλλά και τον περιορισμό των θερμίδων καταλήγοντας σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα Ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μειωθεί το λίπος στο ήπαρ, μια διατροφή με το ρολόι ή μια διατροφή που περιορίζει τις θερμίδες; Νεότερη μελέτη, που διερεύνησε την επίδραση και των δύο προτύπων διατροφής, διαπίστωσε ότι η μειωμένη πρόσληψη θερμίδων ήταν πιο ευεργετική για το ήπαρ, τουλάχιστον στα παχύσαρκα άτομα. Ειδικότερα, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές από το Southern Medical University στην Γκουανγκζού της Κίνας και της Σχολής Δημόσιας Υγείας και Ιατρικής του Πανεπιστημίου Tulane στη Νέα Ορλεάνη, οι παχύσαρκοι ενήλικες με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος δεν είδαν πρόσθετες μειώσεις των ενδοηπατικών τριγλυκεριδίων κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος διατροφής με χρονικό περιορισμό. Αντίθετα, οι δείκτες βελτιώθηκαν για όσους ακολούθησαν μια διατροφή θερμιδικού περιορισμού. Στο παρελθόν, η αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής νηστείας έχει επιβεβαιωθεί ερευνητικά για τη μείωση του ηπατικού λίπους, σε συνδυασμό όμως με την αερόβια άσκηση. Αντίστοιχα, έχει προταθεί ως ένα πρότυπο διατροφής που ενισχύει την απώλεια βάρους, χωρίς να λείπουν όμως και οι επιφυλάξεις από την ερευνητική κοινότητα. Σε γενικό πλαίσιο πάντως, η απώλεια βάρους και οι δίαιτες χαμηλών λιπαρών είναι γνωστό ότι μειώνουν τη συσσώρευση λίπους, μειώνοντας τη φλεγμονή και τα διαθέσιμα λίπη. Χρονικό πλαίσιο vs θερμίδες Για την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open, η επιστημονική ομάδα θέλησε να εξετάσει εάν η διαλειμματική νηστεία θα μπορούσε να επηρεάσει την περιεκτικότητα των τριγλυκεριδίων σε παχύσαρκους ασθενείς με ηπατική νόσο. Οι ερευνητές εστίασαν σε 88 συμμετέχοντες στο εύρος της παχυσαρκίας και με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα ακολούθησε τη δίαιτα περιορισμένων θερμίδων και η άλλη τη διαλειμματική νηστεία. Ενώ και οι δύο ομάδες έπρεπε να τηρούν την ίδια θερμιδική ενεργειακή πρόσληψη, η ομάδα με τον περιορισμένο χρόνο έπρεπε να ολοκληρώσει τα γεύματά της μεταξύ 8:00 π.μ. και 4:00 μ.μ.. Όπως διαπιστώθηκε, και οι δύο διατροφικές στρατηγικές ωφέλησαν την ηπατική λειτουργία και την περιεκτικότητα σε ενδοηπατικά τριγλυκερίδια, με τον περιορισμένο χρόνο να μειώνει την περιεκτικότητα λίγο περισσότερο, ήτοι κατά 8,3% στην ομάδα του χρονικού περιορισμού και κατά 8,1% στην ομάδα των θερμίδων στο τέλος των 6 μηνών. Κατά την αξιολόγηση όμως των 12 μηνών, η περιεκτικότητά τους μειώθηκε περαιτέρω, κατά 6,9% στην ομάδα του περιορισμένου χρόνου και κατά 7,9% στην ομάδα των θερμίδων. Σύμφωνα με την έκθεση, οι δευτερεύοντες παράγοντες της κύριας μελέτης, η ακαμψία του ήπατος, το σωματικό βάρος και οι παράγοντες μεταβολικού κινδύνου, μειώθηκαν σημαντικά και συγκριτικά και στις δύο ομάδες. Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος εμφανίζεται όταν υπερβολικό λίπος συσσωρεύεται στο ήπαρ και αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης μεταβολικών διαταραχών. Προς το παρόν δεν υπάρχουν φαρμακευτικές λύσεις για την πρόληψη ή τη μείωση της συσσώρευσης λιπώδους ήπατος και γι’ αυτό, όπως αποδεικνύει και η μελέτη, η διατροφή μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ένα περιορισμένο χρονικό πλαίσιο από μόνο του δεν προσφέρει πρόσθετα πλεονεκτήματα για την υγεία, υποδηλώνοντας ότι δε θεωρείται μια πιο αποτελεσματική μέθοδος από τον περιορισμό των θερμίδων στη μείωση του σωματικού λίπους και του σπλαχνικού λίπους σε άτομα με παχυσαρκία.
Κίρρωση του ήπατος: Πότε και γιατί ο ασθενής μπορεί να παραμένει ασυμπτωματικός
Κίρρωση του ήπατος: Πότε και γιατί ο ασθενής μπορεί να παραμένει ασυμπτωματικός
Ο ασθενής με κίρρωση ήπατος παραμένει εντελώς ασυμπτωματικός, καθώς το ήπαρ καταφέρνει να αντιρροπεί τη βλάβη (αντιρροπούμενη κίρρωση).
Κίρρωση του ήπατος ονομάζεται το τελικό στάδιο διαφόρων ηπατικών νοσημάτων που προκαλούν χρόνια ηπατική φλεγμονή. Τα συχνότερα αίτια είναι οι χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες (χρόνια ηπατίτιδα Β και C), η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ, χολοστατικά νοσήματα, αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος, καθώς και μεταβολικά νοσήματα όπως η μη αλκοολικής αιτιολογίας λιπώδης διήθηση του ήπατος που οφείλεται στην παχυσαρκία, την κακή διατροφή, τον σακχαρώδη διαβήτη, την υπερλιπιδαιμία κλπ.
Αίτια της κίρρωσης του ήπατος
Η συχνότερη αιτία κίρρωσης του ήπατος στις Ανατολικές χώρες παραμένει η χρόνια ηπατίτιδα Β, ενώ στο Δυτικό κόσμο η μη αλκοολικής αιτιολογίας λιπώδης νόσος του ήπατος (πλέον ονομάζεται μεταβολικώς συσχετιζόμενη λιπώδης νόσος του ήπατος).
«Το τελικό αποτέλεσμα της χρόνιας ηπατικής φλεγμονής (ανεξαρτήτως της αιτίας) είναι η δημιουργία ίνωσης (ουλές) και αναγεννητικών όζων εντός του ηπατικού παρεγχύματος, καταστάσεις που εμποδίζουν την ορθή ηπατική λειτουργία».
Συμπτώματα, επιπλοκές και αντιμετώπισή τους
Αρχικώς ο ασθενής με κίρρωση ήπατος παραμένει εντελώς ασυμπτωματικός, καθώς το ήπαρ καταφέρνει να αντιρροπεί τη βλάβη (αντιρροπούμενη κίρρωση).
Με την πρόοδο όμως της νόσου παρατηρείται ρήξη της αντιρρόπησης με εμφάνιση επιπλοκών όπως ο ασκίτης (υγρό στην κοιλιά), διόγκωση σπληνός, κιρσοί οισοφάγου (διατεταμένες φλέβες στον οισοφάγο), κιρσορραγία (ρήξη κιρσών οισοφάγου), ηπατική εγκεφαλοπάθεια, ηπατοκυτταρικός καρκίνος κ.α.
«Ο ασκίτης αντιμετωπίζεται με τον περιορισμό του άλατος στη διατροφή και τη χορήγηση διουρητικών φαρμάκων. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και αφαίρεση του υγρού με βελόνα (εκκενωτική παρακέντηση).
Για τους κιρσούς χορηγούμε φαρμακευτική αγωγή με β-αποκλειστές ώστε να μειώσουμε τον κίνδυνο κιρσορραγίας, κάτι που αν συμβεί αντιμετωπίζεται με επείγουσα γαστροσκόπηση και περίδεση των κιρσών με δακτυλίδια (banding ligation).
Προτεινόμενο Άρθρο
Σε ότι αφορά τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο, αντιμετωπίζεται με χειρουργική εκτομή, καυτηριασμό, χημειοεμβολισμό, με χορήγηση φαρμάκων δια στόματος ή ενδοφλέβια ανοσοθεραπεία. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από την έκταση του όγκου και τον αριθμό των εστιών» εξηγεί ο ειδικός.
Πότε γίνεται μεταμόσχευση ήπατος;
Να τονιστεί πως η κίρρωση του ήπατος δεν αποτελεί το τέλος της διαδρομής ενός ασθενούς που πάσχει από κάποιο ηπατολογικό νόσημα.
Αντίθετα, φαίνεται να αποτελεί μια δυναμική κατάσταση που μπορεί όχι μόνο να επιδεινωθεί και να προχωρήσει από αντιρροπούμενη σε μη αντιρροπούμενη κατάσταση, αλλά μπορεί και να υποστρέψει.
Βασική προϋπόθεση για να συμβεί το τελευταίο είναι η πλήρης άρση του βλαπτικού-αιτιολογικού παράγοντα (π.χ. επιτυχής αντιμετώπιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β ή C, πλήρης διακοπή του αλκοόλ, αντιμετώπιση της λιπώδους διήθησης κλπ.), πριν ο ασθενής φτάσει σε πολύ προχωρημένα στάδια μη αντιρροπούμενης κίρρωσης.
«Σε περίπτωση που αυτό δεν επιτευχθεί και ο ασθενής παρουσιάσει προχωρημένη μη αντιρροπούμενη κίρρωση, τότε η μόνη θεραπευτική επιλογή είναι η μεταμόσχευση ήπατος. Εργαλεία που βοηθούν στην εκτίμηση της σοβαρότητας της κίρρωσης και συνεπώς της δυνατότητας υποστροφής είναι η μέτρηση του MELD-Na score (score που λαμβάνει υπ’ όψη κάποιες αιματολογικές παραμέτρους), το Child-Pugh score και η ελαστογραφία ήπατος (ειδική τεχνική υπερήχων που μετράει το βαθμό της ηπατικής ίνωσης)», τονίζει ο γιατρός.
Σε περίπτωση που ο ασθενής είναι τελικού σταδίου και προκρίνεται για μεταμόσχευση, θα πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις (κατάλληλη ηλικία, να μην παρουσιάζει σοβαρές παθήσεις από το καρδιαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα, να μην έχει ιστορικό καρκίνου ή αν έχει να είναι υπό ίαση τα τελευταία 5 έτη κλπ.).
Ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος δεν αποτελεί αντένδειξη για μεταμόσχευση ήπατος εφ’ όσον βρίσκεται εντός συγκεκριμένων κριτηρίων (κριτήρια του Μιλάνου), «κάτι που πρακτικά σημαίνει να μην έχει επεκταθεί σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργεί κίνδυνο υποτροπής στο μόσχευμα».
- Νεκρό από ασφυξία βρέφος 2 μηνών στα Χανιά – Συνελήφθησαν οι γονείς
- Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος ηθοποιός Βαγγέλης Ζερβόπουλος
- Σάλος με Πορτοσάλτε και Οικονόμου για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη: «Το έκανε τσαντίρι ο κάθε πονεμένος»
- Ερντογάν στο Οβάλ Γραφείο, Μητσοτάκης στην αναμονή: Το ψυχρό μήνυμα του Τραμπ στην Αθήνα
