Lifestyle

Συγκλονιστική μαρτυρία γυναίκας που «πέθανε» για 2 λεπτά – «Αυτό που είδα στην άλλη πλευρά ξεπερνά κάθε φαντασία»

Η Νικόλ Μιους κηρύχθηκε νεκρή για δύο λεπτά και μοιράστηκε όσα είδε Μια γυναίκα που κηρύχθηκε νεκρή για δύο λεπτά αποκάλυψε την συγκλονιστική εμπειρία που είδε…

Η Νικόλ Μιους κηρύχθηκε νεκρή για δύο λεπτά και μοιράστηκε όσα είδε

Συγκλονιστική μαρτυρία γυναίκας που «πέθανε» για 2 λεπτά

Μια γυναίκα που κηρύχθηκε νεκρή για δύο λεπτά αποκάλυψε την συγκλονιστική εμπειρία που είδε «από την άλλη πλευρά».

Η Νικόλ Μιους ήταν ακίνητη σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι, με επίσημη διαπίστωση θανάτου για δύο λεπτά, όταν φέρεται ότι ένιωσε πως «τραβήχτηκε» έξω από το σώμα της και εισήλθε σε μια σήραγγα φωτός, όπου τη συνάντησαν όντα με «μπλε επιδερμίδα», όπως περιέγραψε στο NeedToKnow.

Η 49χρονη καλλιτέχνις νοσηλευόταν μετά την απώλεια του μωρού της και μπήκε εσπευσμένα σε χειρουργείο, αλλά λόγω επιπλοκών άρχισε να χάνει και να ξαναβρίσκει τις αισθήσεις της, όπως αναφέρει η New York Post.

«Βρέθηκα να περνάω μέσα από ένα τούνελ μπλε και λευκού φωτός – όχι μια ακτίνα, αλλά έναν διάδρομο που έμοιαζε ζωντανός», είπε.

Η Μιους, που κατάγεται από την Ελλάδα, είπε ότι το φως είχε θερμοκρασία και τόνο — «σχεδόν σαν μουσική φτιαγμένη από νερό» — και ότι βρέθηκε σε έναν φωτεινό χώρο με «λαμπερά» χρώματα, όπως ασημί, απαλές αποχρώσεις του βιολετί και βαθιά, λαμπερά μπλε.

«Δύο πανύψηλα όντα καθισμένα σε θρόνους από υλικό που έμοιαζε με μάρμαρο, έλαμπαν από ενέργεια. Τα μάτια τους ήταν μεγάλα, λουλακί, γεμάτα καλοσύνη και αναγνώριση», είπε. «Έμοιαζαν ανθρώπινα, αλλά είχαν απαλές βραγχιακές σχισμές στα μάγουλα. Θυμάμαι ότι αντί για πόδια είχαν ουρές που έμοιαζαν με ψαριού, καλυμμένες με λέπια».

«Ήταν ταυτόχρονα αρσενικά και θηλυκά, αλληλοπλεγμένα, και δεν μιλούσαν με λόγια – αλλά καταλάβαινα τα πάντα απ’ όσα είχαν να μου πουν».

Εξήγησε ότι δεν καταλάβαινε τη γλώσσα τους, όμως τα όντα που έμοιαζαν με τους χαρακτήρες του Avatar τής έκαναν να νιώσει σαν στο σπίτι της και της μετέδωσαν τηλεπαθητικά ότι «η ζωή είναι στην πραγματικότητα μια ψευδαίσθηση και πως αρχίζουμε να ζούμε όταν πεθαίνουμε».

Η Μιους είπε επίσης ότι τα όντα τής αποκάλυψαν πως δεν προοριζόταν να αποκτήσει παιδιά, αλλά ότι της είχε δοθεί το χάρισμα να διδάξει στους ανθρώπους όσα βρίσκονται «στην άλλη πλευρά».

«Ένιωσα να με γνωρίζουν πιο βαθιά απ’ ό,τι με είχε γνωρίσει ποτέ κανείς στη ζωή μου· δεν ήθελα να φύγω», παραδέχτηκε. «Καταλάβαινα αυτό το μέρος, αυτό το συναίσθημα, και πιστεύω πραγματικά ότι είναι το αρχικό μας σπίτι, απ’ όπου όλοι προερχόμαστε».

«Έμαθα ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μια επιστροφή στην αληθινή μας ζωή».

Λίγα λεπτά αφότου είχε διαπιστωθεί ο θάνατός της, η Μιους «επέστρεψε» απότομα στο σώμα της. Όταν ο σύζυγός της, Χρήστος, 65 ετών, προσπάθησε να της μιλήσει, εκείνη άρχισε να επικοινωνεί με μια οξεία φωνή, σε μια «άγνωστη» γλώσσα.

«Έμοιαζε με τα κλικ που κάνουν τα δελφίνια. Κράτησε για αρκετά λεπτά και όλοι γύρω μας είχαν μείνει άφωνοι. Αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω – περνούσε μέσα από μένα, δεν ερχόταν από μένα», περιέγραψε η Μιους.

«Οι αισθήσεις μου είχαν οξυνθεί και άκουγα τα συναισθήματα στη φωνή των ανθρώπων ως χρώματα. Επέστρεψα εντελώς αλλαγμένη· σχεδόν αναγεννημένη».

Η Μιους δεν έχει βιώσει άλλες επιθανάτιες εμπειρίες από τότε, όμως δηλώνει πως βλέπει συχνά οράματα με τα γαλάζια όντα. Πιστεύει ότι πρόκειται όχι για εξωγήινες υπάρξεις, αλλά για μη γήινες οντότητες της διαστασιακής φυλής των Απκάλλου (Apkallu), επίσης γνωστών ως Ημιθέων, που – σύμφωνα με ορισμένες δοξασίες – χάρισαν τον πολιτισμό στην ανθρωπότητα.

Σύμφωνα με την ίδια, η αποστολή που της ανέθεσαν τα όντα αυτά είναι να διαδώσει το μήνυμα πως «η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον θάνατο».

«Η αγάπη θα νικά πάντα· από εκεί ερχόμαστε όλοι. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια, ανεξαρτήτως συνόρων, πολιτισμών, θρησκειών και πολιτικής. Ό,τι υπάρχει προέρχεται από την ίδια σπίθα», τόνισε η Μιους.

«Όσο κρατάμε μέσα μας τον φόβο, το μίσος και το ψέμα, τόσο πιο εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί η ανθρωπότητα».

«Για να φτιάξουμε έναν επίγειο παράδεισο, πρέπει να σκορπίζουμε αγάπη κάθε μέρα. Δεν φοβάμαι πια τον θάνατο, γιατί ξέρω τι με περιμένει από την άλλη πλευρά», κατέληξε.

«Ήταν μια αρχή, όχι ένα τέλος».

Θpnvoς για την πανέμορφη Κλαούντια από τη Μεσσηνία – Πέθαvε κι άφησε πίσω της τα 4 μικρά παιδιά της

Έφυγε από τη ζωή η τραγουδίστρια Κλαούντια Ντελμέρ, έδωσε για ένα χρόνο σκληρή μάχη με τον καρκίνο στο πάγκρεας – Είχε συνεργαστεί με τον Μίμη Πλέσσα

Ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών και ζούσε στη Μεσσηνία – Πώς περιέγραφε η ίδια τη μάχη της με την ασθένεια – Η συνεργασία της με τον Μίμη Πλέσσα και η αγάπη της για την Ελλάδα

Έφυγε από τη ζωή η τραγουδίστρια Κλαούντια Ντελμέρ μετά από τη μάχη της με καρκίνο του παγκρέατος.

Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή μέσα από ανάρτηση στο Facebook ο σύντροφός της Λαυρέντης Χωραΐτης, ο οποίος την αποχαιρέτησε γράφοντας χαρακτηριστικά:
«Τα χαράματα της Παρασκευής, μετά από την πολύμηνη μάχη που έδωσε με κάθε κύτταρό της, η Klaudia πέρασε στο Φως.

Προτεινόμενο ΆρθροΌλοι χθες είδαν Voice: Η 1η εμφάνιση της Παπαρίζου μετά το νοσοκομείο, η κατάστασή της και οι 2 φαρμακερές λέξεις Μαζωνάκη για τη μήνυση του 22χρονου

Στο σύντομο πέρασμά της πάνω σε αυτόν τον κόσμο υπηρέτησε ακούραστα την αρμονία και την ομορφιά με τα τραγούδια και τις φωτογραφίες της.

Μητέρα, σύζυγος, καλλιτέχνης και πολίτης του κόσμου, η Klaudia Delmer γεννήθηκε στη Βαρσοβία της Πολωνίας, μεγάλωσε στη Μαδρίτη και σπούδασε στο Mannes College of Music της Νέας Υόρκης. Εκεί γνώρισε την ελληνική μουσική και την ακολούθησε μέχρι εδώ. Εδώ δημιούργησε τον πρώτο της δίσκο Ainola, σε μουσική Νίκου Ξυδάκη και Βαγγέλη Φάμπα και ακολούθησε ο δίσκος Δρόμοι της Θάλασσας σε μουσική του Μίμη Πλέσσα.
Το μεγαλύτερο έργο της ζωής της όμως ήταν τα τέσσερα υπέροχα παιδιά μας που της χάρισαν στιγμές ανείπωτης ευτυχίας όπως η ίδια έλεγε.

Όσο για μένα, έζησα 18 χρόνια με την Klaudia. 18 χρόνια περισσότερα από όσα μου άξιζαν. Ήταν η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ μου, προικισμένη με την πιο ευγενική και ευαίσθητη ψυχή. Συντονισμένη με την ουσία της ύπαρξης, ήξερε πάντα τι ήταν σημαντικό και τι όχι. Η ζωή μαζί της ήταν πάντα εύκολη, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε σχέση, χωρίς εντάσεις, εγωισμούς και ταλαιπωρίες.

Εις το επανιδείν αγαπημένη μου. Χίλια χρόνια δεν θα μου έφταναν να σε χορτάσω, αλλά ακόμα και λίγες μέρες μαζί σου φτάνουν να με χορτάσουν για χίλια χρόνια.

Θα την συνοδεύσουμε την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου στις 12:00 στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στη Μαραθόπολη και κατά την επιθυμία της, θα ταφεί στο κοιμητήριο Πετροχωρίου, δίπλα στη μικρή παραλία που τόσο της άρεσε να περπατάει. Αντί στεφάνων τα χρήματα θα δοθούν στο ίδρυμα Θάλπος».

Δείτε την ανάρτηση του:

Η σκληρή και άνιση μάχη με τον καρκίνο στο πάγκρεας
Η Κλαούντια Ντέλμερ ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε κλασική μουσική. Η διαδρομή της ζωής της την οδήγησε, τελικά, στη χώρα μας, όπου άρχισε το δημιουργικό ταξίδι της ως ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός – ο Μίμης Πλέσσας ήταν ανάμεσα στους μέντορες αλλά και τους μακροχρόνιους φίλους της. Αξιώθηκε να ανεβεί σε σημαντικές σκηνές, από το Lincoln Center στη Νέα Υόρκη μέχρι το Ηρώδειο στην Αθήνα.

Με απέραντη αγάπη για τη φύση, μαζί με τον σύντροφό της, τον graphic designer Λαυρέντη Χωραΐτη, έχτισαν τη ζωή των ονείρων τους στη Μεσσηνία, σε έναν ελαιώνα, όπου μεγαλώνουν τα τέσσερα παιδιά τους. Εκεί τη συναντήσαμε ως forest bathing instructor πριν από έναν χρόνο, και ζήσαμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία ανάμεσα στις υπεραιωνόβιες ελιές της περιοχής, καθώς και τη ζεστασιά της φιλοξενίας τους.

Δείτε το βίντεο:

Η ζωή τους ωστόσο ανατράπηκε στο ξημέρωμα του 2025, όταν η Klaudia διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος, μια από τις πιο επιθετικές μορφές του. Η σοβαρή περιπέτεια υγείας της δεν στάθηκε ικανή να την εμποδίσει να συνεχίσει να φροντίζει με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί την οικογένειά της, να δημιουργεί και να ερμηνεύει τραγούδια αλλά και να υποστηρίζει σημαντικούς σκοπούς – πρόσφατα έδωσε μια συναυλία για την Παλαιστίνη στη Μεσσηνία, ενώ εξακολουθεί να διασώζει αδέσποτα ζώα, στην περιοχή της, και να προσπαθεί για την υιοθεσία τους χωρίς την υποστήριξη από επίσημους φορείς.

Στο ξημέρωμα του 2025, η Klaudia διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος, μια από τις πιο επιθετικές μορφές του. Η σοβαρή περιπέτεια υγείας της δεν στάθηκε ικανή να την εμποδίσει να συνεχίσει να φροντίζει με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί την οικογένειά της, να δημιουργεί και να ερμηνεύει τραγούδια αλλά και να υποστηρίζει σημαντικούς σκοπούς.

Στο μεταξύ όμως δίνει την πιο άνιση μάχη της ζωής της. Αφού υποβλήθηκε, τον Φεβρουάριο, σε ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο όπου αφαιρέθηκε το μεγαλύτερο μέρος του παγκρέατος, μαζί με την πρώτη χημειοθεραπεία οι απεικονιστικές εξετάσεις φανέρωσαν αυτό που κανείς δεν ήθελε να ακούσει: μετάσταση στο συκώτι.

Όπως αφηγήθηκε ο σύντροφός της, Λαυρέντης, σε μια πλατφόρμα crowfunding που έχει δημιουργήσει για την αγαπημένη του και μητέρα των παιδιών τους: «Στο άκουσμα της εξέλιξης αυτής, η Klaudia αποφάσισε κόντρα σε όλα να παλέψει ακόμα πιο σκληρά.

«Από τότε το σώμα της έχει αντέξει δυνατές χημειοθεραπείες, αυστηρή δίαιτα, ακτινοχειρουργικές επεμβάσεις, υπερθερμίες, υψηλές δόσεις βιταμίνης C, ενέσεις με mistletoe, συνεδρίες bioresonance και πολλά άλλα εναλλακτικά πρωτόκολλα.

Παρ’ όλα αυτά η μετάσταση μεγαλώνει και οι καρκινικοί της δείκτες δείχνουν μεγάλη έξαρση της ασθένειας. Η ανάγκη να αναζητήσουμε νέες θεραπείες είναι πιο επιτακτική από ποτέ αλλά τα κόστη όλων όσων έχουν γίνει μέχρι τώρα, εξαιρουμένων των χημειοθεραπειών, δεν καλύπτονται από το σύστημα υγείας και έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις δυνατότητές μας.

Τι έλεγε η Κλαούντια Ντέλμερ για τον καρκίνο

Η μετάσταση μεγαλώνει και οι καρκινικοί της δείκτες δείχνουν μεγάλη έξαρση της ασθένειας. Η ανάγκη να αναζητήσουμε νέες θεραπείες είναι πιο επιτακτική από ποτέ αλλά τα κόστη όλων όσων έχουν γίνει μέχρι τώρα, εξαιρουμένων των χημειοθεραπειών, δεν καλύπτονται από το σύστημα υγείας και έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις δυνατότητές μας. Ζούμε σε μια απομακρυσμένη γωνιά της Πελοποννήσου, στη δυτική ακτή της Μεσσηνίας. Εκεί επιλέξαμε να φτιάξουμε το σπίτι μας, τη ζωή μας κι εκεί βλέπουμε τα τέσσερα παιδιά μας να μεγαλώνουν. Οι υποχρεώσεις όμως της καθημερινότητας είναι πολλές φορές αδιαχείριστες. Τα παιδιά μας είναι 11, 13, 16 και 17 ετών. Όπως είναι φυσικό, με δύο παιδιά στο λύκειο, που ετοιμάζονται για τις εξετάσεις που θα κρίνουν την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο, και δύο μικρότερα παιδιά στο γυμνάσιο και το δημοτικό με τις δικές τους ανάγκες, οι μέρες μας είναι γεμάτες, οι δυσκολίες πολλές και τα έξοδα ακόμη περισσότερα.

Οι γονείς μας έχουν φύγει από τη ζωή με εξαίρεση τον πατέρα της Klaudia με τον οποίο έχουμε κόψει κάθε δεσμό λόγω του απάνθρωπου τρόπου που αντιμετώπισε την κόρη του στο άκουσμα της περιπέτειας της υγείας της. Δίπλα μας όμως είχαμε σε κάθε βήμα τους κοντινούς μας φίλους που οργανώθηκαν ώστε να φροντίσουν κάποιες από τις υποχρεώσεις των παιδιών μας (φαγητά, μετακινήσεις κοκ) όσο εμείς αναζητούσαμε θεραπεία.

Σε αυτή την αναζήτηση πολύ συχνά συναντήσαμε την “Dendritic Cell Therapy”, μια θεραπεία όπου τα κύτταρα του σώματός της θα εκπαιδευτούν ώστε να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και να τα εξουδετερώνουν. Η κλινική IOZK στη Γερμανία θεωρείται πρωτοπόρος στην τεχνική αυτή αλλά δεδομένου πως χρωστάμε ήδη ένα σημαντικό ποσό για όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα, το κόστος μιας τέτοιας υποσχόμενης θεραπείας είναι για εμάς απαγορευτικό».

Ειδήσεις σήμερα

Ροή Ειδήσεων