Η Τατιάνα Στεφανίδου και ο Νίκος Ευαγγελάτος συνεχίζουν να απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στα μαγευτικά Επτάνησα, λίγο πριν επιστρέψουν στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις στην τηλεόραση.
Kορμί-λαμπάδα στα 55 της Ελληνίδα παρουσιάστρια
Αυτές τις μέρες, το ζευγάρι βρίσκεται στην Ιθάκη, απολαμβάνοντας ήρεμες και ξέγνοιαστες στιγμές μακριά από τoυς κανονικούς ρυθμούς της καθημερινότητάς του. Μάλιστα, σήμερα, Τρίτη 12 Αυγούστου, η γνωστή παρουσιάστρια και δημοσιογράφος μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους ένα όμορφο βίντεο, όπου τη βλέπουμε να κολυμπά στα κρυστάλλινα νερά του νησιού, με φόντο το μοναδικό τοπίο που είναι σαν να έχει βγει από παραμύθι.
Η ίδια εντυπωσίασε τους διαδικτυακούς της φίλους με το καλλίγραμμό κορμί της, το οποίο είναι αψεγάδιαστο.
Το νέο βίντεο της Τατιάνας Στεφανίδου από τις καλοκαιρινές διακοπές της
Στη λεζάντα της νέας ανάρτησης που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Τατιάνα Στεφανίδου έγραψε: «Όταν ο Θεός έπλασε τον κόσμο, στην Ελλάδα έδωσε λίγο από τον Παράδεισο».
View this post on Instagram
Σπαραγμός για την Τατιάνα Στεφανίδου – Η απώλεια που έκανε τον Νίκο Ευαγγελάτο να καταρρεύσει
Ο Νίκος Ευαγγελάτος είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους Έλληνες δημοσιογράφους της χώρας μας με μία μακρά πορεία στην τηλεόραση, ενώ έχει καταφέρει να χτίσει…

Ο Νίκος Ευαγγελάτος είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους Έλληνες δημοσιογράφους της χώρας μας με μία μακρά πορεία στην τηλεόραση, ενώ έχει καταφέρει να χτίσει μία ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή στο πλευρό της συζύγου του, Τατιάνας Στεφανίδου.
Ο δημοσιογράφος έχει τρία παιδιά, δύο με την Τατιάνα Στεφανίδου και έναν γιο, τον Λάμπη, με την επίσης δημοσιογράφο Ζέτα Θεοδωρακοπούλου.
Ο Νίκος Ευαγγελάτος έχει μεγάλη αδυναμία στην οικογένεια του και αυτή που έχει δημιουργήσει με την Τατιάνα Στεφανίδου αλλά και αυτή των γονιών του.
Δυστυχώς ο ίδιος πέρασε ένα δύσκολο διάστημα πριν μερικούς μήνες, καθώς ο πολυαγαπημένος του πατέρας «έφυγε» από τη ζωή.
Μάλιστα, είχε γράψει χαρακτηριστικά για την απώλειά του:
«Τελικά η μέρα ήταν η προτελευταία του Αυγούστου. Χρόνια τώρα στη μάχη που έδινε αναρωτιόμουν ποσό θα έχει την ίδια δύναμη. Πότε θα κουραστεί. Πότε θα τα παρατήσει. Πότε η αρρώστια θα τον καταβάλει. Πότε θα τον ακούσω για τελευταία φορά. Κι έτσι όπως αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθεί, έτσι αγωνίστηκε ως το τέλος. Πολύ. Σκληρά. Και με το κεφάλι ψηλά. Όρθιος ως το τέλος. Αυτός ήταν ο πατέρας μου.

Κράτησε για χρόνια και για ώρες ατέλειωτες, κάθε μέρα, το τιμόνι σφιχτά και σίγουρα. Αυτό το τιμόνι που μας μεγάλωσε, την αδερφή μου και μένα. Αυτό το τιμόνι που μας έμαθε γράμματα και ζωή. Του οφείλω την ύπαρξη μου. Την προσωπικότητα μου. Σ’ αυτόν και τη μητέρα μου που του στάθηκε βράχος σχεδόν 60 χρόνια. Μου έμαθε να αγωνίζομαι. Να μη διαμαρτύρομαι μόνο αλλά να παλεύω. Να μην περιμένω τα έτοιμα και τα εύκολα αλλά να δουλεύω ασταμάτητα. Γιατί τίποτα στη δική του ζωή δεν ήταν εύκολο. Παιδί του πολέμου. Νέος που έφυγε απ’ το νησί μετά το μεγάλο σεισμό για να βρει δρόμο στη μεγάλη πόλη. Αγωνιστής της δημοκρατίας. Αυτός ήταν. Σπουδαίος πατέρας. Κι ακόμα πιο σπουδαίος παππούς. Με τόση αγάπη για τα εγγόνια του που κάθε μέρα με εξέπληττε. Ο απλός καθημερινός άνθρωπος που στα μάτια μου δικαίωσε κάθε λόγο της ύπαρξης του.
Καλό ταξίδι πατέρα. Καλή αντάμωση….»,