Ο Γεράσιμος Μιχέλης μπορεί να απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας όταν επρόκειτο για την προσωπική του ζωή, ωστόσο ήταν γνωστό σε θεατρικούς κύκλους πως διατηρούσε σχέση με τη συνάδελφό του, την ηθοποιό Τζούλη Σούμα.
Το ζευγάρι είχε επιλέξει να κρατά τη σχέση του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πραγματοποιώντας ελάχιστες κοινές εμφανίσεις, ωστόσο η αγάπη και η συντροφικότητά τους δεν περνούσε απαρατήρητη.
Σε φωτογραφίες που είχε ανεβάσει ο ίδιος ο Γεράσιμος στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook βλέπουμε το ζευγάρι ποζάρει αγκαλιασμένο, σε ένα ήσυχο λιμανάκι, δίπλα στη θάλασσα, αποπνέοντας μια γλυκιά οικειότητα και τρυφερότητα. Τα βλέμματά τους και τα χαμόγελά τους λένε πολλά περισσότερα από ό,τι οι λέξεις.
Παρά το γεγονός ότι απέφευγαν τις δημόσιες δηλώσεις και εμφανίσεις, φαίνεται πως μοιράζονταν μια βαθιά σχέση βασισμένη στην αμοιβαία εκτίμηση και την κοινή τους αγάπη για το θέατρο.
Ποια είναι η σύντροφος του Γεράσιμου Μιχέλη, Τζούλη Σούμα
Η Τζούλη Σούμα είναι ηθοποιός με μακρά πορεία στο ελληνικό θέατρο. Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα θεατρικών παραστάσεων, με ρόλους που απαιτούν βάθος και υποκριτική δεινότητα.
Το κοινό την έχει αγαπήσει τόσο για την καλλιτεχνική της ποιότητα όσο και για τη σεμνότητά της, ενώ παράλληλα έχει αναγνωριστεί για την προσφορά της στον χώρο της τέχνης με βραβεία και επαίνους. Η συνεργασία της με τον Γεράσιμο Μιχέλη στη σκηνή φέρεται να αποτέλεσε τη βάση για μια πιο προσωπική σχέση, η οποία εξελίχθηκε σε δεσμό ζωής.
Οι δυο τους φαίνεται πως ζούσαν μια ήρεμη και αληθινή σχέση, με κοινές αξίες και αγάπη για το θέατρο, την τέχνη και τη ζωή. Παρά τη διακριτικότητα που επέλεγαν να διατηρούν, μέσα από αυτές τις στιγμές που απαθανατίστηκαν, μπορεί κανείς να διακρίνει την αυθεντικότητα της σχέσης τους.
Αν και ο Γεράσιμος Μιχέλης δεν μιλούσε δημόσια για την προσωπική του ζωή, οι φωτογραφίες αυτές είναι απόδειξη ότι πίσω από τις κάμερες υπήρχε μια ζεστή, συντροφική καρδιά που μοιραζόταν την καθημερινότητα με μια δυναμική και ξεχωριστή γυναίκα.
Την Τρίτη 15 Ιουλίου, μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του στο Facebook, η οικογένεια του Γεράσιμου ανακοίνωσε λεπτομέρειες για την εξόδιο ακολουθία και την ταφή του, δίνοντας τη δυνατότητα σε φίλους, συναδέλφους και θαυμαστές να τον αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά. Η ανακοίνωση συγκίνησε, ενώ μέσα σε λίγες ώρες συγκέντρωσε δεκάδες σχόλια και κοινοποιήσεις.
«Για τον αγαπημένο μας Γεράσιμο, η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά, στην Πλάκα, την Παρασκευή 18 Ιουλίου, στις 11:30. Η ταφή θα ακολουθήσει στο Τρίτο Νεκροταφείο, στις 13:00», αναφέρει η ανάρτηση.
Η Τζούλη Σούμα μιλά και συγκινεί για την σχέση ζωńς με τον Γεράσιμο Μιχελή
Η προσωπική του ζωή, η οικονομική του κατάσταση και οι τελευταίες του στιγμές στην εντατική.
Σοκαρισμένη και καταβεβλημένη από την απώλεια του αγαπημένου της φίλου, Γεράσιμου Μιχελή, με τον οποίο τη συνέδεαν 20 χρόνια ζωής, η γνωστή ηθοποιός Τζούλη Σούμα, μίλησε αποκλειστικά στο Youweekly, ανοίγοντας την καρδιά της.
Μια συνέντευξη ξεχωριστή, καθώς, αναφέρεται σε όλα όσα δεν γνωρίζαμε ως τώρα για τον αξέχαστο ηθοποιό…
Η Τζούλη Σούμα μιλά για την σχέση ζωής με τον Γεράσιμο Μιχελή
Ο Γεράσιμος Μιχελής δεν ήταν ένας καλλιτέχνης, για τον οποίο γνωρίζαμε πολλά πράγματα, ήταν «κλειστός» χαρακτήρας;
Όχι, αλλά δεν ήθελε να κάνει άλλα πράγματα, εκτός από την τέχνη του. Όλες οι φωτογραφίες που έχουμε είναι από πρεμιέρες θεατρικών έργων που μας είχαν καλέσει… Η πρώτη δουλειά του Γεράσιμου, ήταν με τον Αλέξη Μινωτή στο Εθνικό Θέατρο. Το θέατρο ήταν η μεγάλη του αγάπη. Δεν έκανε δημόσιες εμφανίσεις χωρίς λόγο. Οι συνεντεύξεις που είχε απορρίψει μετά το σήριαλ «Παρά Πέντε», ήταν άπειρες. Ήταν επιλεκτικός. Έχουμε δουλέψει μαζί στο θέατρο, έχουμε κάνει παρέα…
Δεν υπήρξατε ποτέ ζευγάρι; Δημοσιεύματα σας θέλουν να έχετε ερωτική σχέση στο παρελθόν…
Να το διευκρινίσουμε αυτό, δεν είχα ποτέ σχέση μαζί του, ήμασταν φίλοι. Αυτό γράφτηκε τώρα, με το θάνατό του… Με το Γεράσιμο γνωριστήκαμε το 2006 κι ήταν σαν αδελφός μου. Ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος.
Προτεινόμενο Άρθρο
Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την οικογένειά του, την προσωπική του ζωή, τους φίλους του…
Έχει έναν αδελφό, δύο ανίψια, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, πολύ καλή του φίλη είναι η Κερασία Σαμαρά, επίσης είχε πάρα πολλούς φίλους, οι οποίοι δεν ανήκουν στο χώρο των επωνύμων. Είχε «χάσει» τον πατέρα του, ενώ η μητέρα του ζει, ήμουν μαζί της χθες… αυτό που της συνέβη είναι τραγικό. Δεν είχε δημιουργήσει δική του οικογένεια.
Είχατε επικοινωνία μέχρι την τελευταία στιγμή;
Τον έβλεπα 1-2 φορές την εβδομάδα. Αυτή η αρρώστια είναι πολύ σπάνια, νευροεκφυλιστική διαταραχή και δεν έχει φάρμακο. Είχε χάσει τη φωνή του περισσότερο από ένα χρόνο. Το τραγικό της ασθένειας είναι ότι παραλύει το σώμα, όμως το μυαλό και η συνείδηση, δεν επηρεάζεται, είναι φοβερό. Ο Γεράσιμος έχασε τη φωνή του, σιγά-σιγά είχε δυσκολία στο βάδισμα, αρχικά άρχισε να χρησιμοποιεί μπαστούνι, μετά δύο μπαστούνια, κι έπειτα έπρεπε να έχει άνθρωπο να τον βοηθάει, ενώ στη συνέχεια είχε κάποιους νοσηλευτές στο σπίτι, νοσηλεία κατ’ οίκον, γιατί αυτή η αρρώστια σε παραλύει, χρειαζόταν βοήθεια.
Πόσο καιρό διήρκησε η ταλαιπωρία του;
Επιδεινώθηκε τον τελευταίο χρόνο η αρρώστια του, κυρίως από τον Αύγουστο και μετά, ενώ η δική του πορεία, κράτησε περίπου 2,5 χρόνια, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να κρατήσει 5 ή και 7 χρόνια. Σε αυτή την ασθένεια δεν πονάς, καταρρέεις, αισθάνεσαι ότι παραλύεις. Ο Γεράσιμος ήταν εξαιρετικός ζωγράφος κι όσο ακόμα μπορούσε να κινεί τα χέρια του, έκανε το πορτραίτο της μητέρας του. Όταν σταμάτησε να μιλάει, αφού είχε γράψει ήδη μια ποιητική συλλογή, έγραψε και μια δεύτερη, την οποία παρουσιάσαμε το Δεκέμβριο, εκεί που θα γίνει η νεκρώσιμος ακολουθία, στον Άγιο Νικόλαο του Ραγκαβά, στην Πλάκα. Έγινε μια κανονική παρουσίαση του βιβλίου, μια Κυριακή, μετά τη Λειτουργία, μέσα στην εκκλησία, με χορωδία, με φίλους που μίλησαν… ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή.
Κανείς δε μπορεί να φανταστεί σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι δικοί του άνθρωποι…
Είναι συντετριμμένοι, όσο και να το περιμένεις, δε μπορείς να το αντιμετωπίσεις… οι δικοί του άνθρωποι, οι συγγενείς, οι φίλοι του…
Είχε ανθρώπους δίπλα του, εκτός από την οικογένεια του;
Είχε πάρα πολύ κόσμο δίπλα του. Όλοι οι φίλοι του ήμασταν με βάρδιες και λέγαμε μεταξύ μας: «Μπορείς να πας εσύ την Τρίτη το πρωί, να πάω την Τετάρτη το απόγευμα;». Οι φίλοι του δεν είναι γνωστοί, δεν είναι ηθοποιοί. Η Κερασία Σαμαρά, με την οποία ήταν μαζί στη σχολή και η Κυριακή Καραλουκά, η οποία είχε τελειώσει ρεφλεξολογία και τον βοηθούσε, του έκανε σχεδόν καθημερινά ασκήσεις. Είχε πάρα πολλούς ανθρώπους δίπλα του. Μέχρι το Γενάρη, που μπορούσε να περπατήσει με το μπαστούνι, πήγαμε στο θέατρο, δεν είχε παραιτηθεί, ήθελε να βλέπει παραστάσεις. Τον τελευταίο μήνα, η νόσος είχε μια πολύ ραγδαία εξέλιξη. Δεν ξέρω αν καταλάβαινε το τέλος του…
Οικονομικά, μπορούσε να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του;
Είχε 97% αναπηρία, τόσο του αναγνωρίστηκε… είχε τη σύνταξή του, τη σύνταξη της μητέρας του, ότι οικονομίες είχε, αλλά κι ότι μπορούσαμε να βοηθήσουμε όλοι, δεν ήταν πλούσιος, δεν ήταν εύπορη οικογένεια. Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό που συνέβη…
Πως ήταν την τελευταία φορά που τον είδες;
Έβλεπα την εικόνα του να φθίνει και δεν το πίστευα. Το μυαλό του ήταν σε πλήρη ενέργεια. Κάναμε συζητήσεις, χωρίς να μιλάει, γιατί εγώ μπορούσα να καταλαβαίνω και τις εκφράσεις του, του έλεγα τα νέα και μάθαινε τα πάντα.
Πόσο χρόνο έμεινε στο νοσοκομείο;
Στο νοσοκομείο ήταν τις τελευταίες μέρες, όταν έπαθε ανακοπή. Δεν άντεξε η καρδιά του κάποια στιγμή και νοσηλεύτηκε δύο μέρες στο Τζάνειο Νοσοκομείο και 7 μέρες στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο «Λευκό Σταυρό». Στην Εντατική, πηγαίναμε και τον βλέπαμε, του μιλούσαμε και μπορώ να σου πω ότι αισθανθήκαμε ότι τον αποχαιρετήσαμε, για να καταλάβεις, η Κερασία Σαμαρά, του διάβαζε την «Αντιγόνη», που ήταν η μεγάλη του επιτυχία, όταν έπαιξε τον Κρέοντα, στη θρυλική παράσταση που είχε κάνει ο Λευτέρης Βογιατζής. Του τραγουδούσαμε, του βάζαμε αγαπημένα του τραγούδια, προσπαθήσαμε να του δώσουμε ερεθίσματα να μας ακούσει, με τη λαχτάρα μας να συνέλθει…
Ήταν σε καταστολή;
Ήταν σε καταστολή, αλλά τον ξυπνούσαν για να δουν αν αντιδρά… αλλά είχα την αίσθηση, πως όταν ήταν στην εντατική, οι πολύ κοντινοί του άνθρωποι, ακόμα και η μητέρα του που ήρθε, τον αποχαιρέτησαν. Τώρα, αν μας άκουγε, δεν το ξέρει κανείς, μπορεί να μας καταλάβαινε, εγώ έχω μια τέτοια αίσθηση, κι ελπίδα, γιατί του εκφράζαμε όλα όσα θέλαμε… Αισθάνομαι ότι τον έχουμε αποχαιρετήσει…
