Η «μικρή» σύζυγος
Με λένε Λίλιαν και είμαι 59 ετών.
Πριν από 6 χρόνια, παντρεύτηκα ξανά — έναν άντρα που λεγόταν Θάνο, ο οποίος τότε ήταν μόλις 20 οκτώ. 31 χρόνια μικρότερος από μένα.
Γνωριστήκαμε σε ένα χαλαρό μάθημα γιόγκα. Είχα μόλις βγει στη σύνταξη από τη διδασκαλία και πάλευα με πόνους στη μέση και τη σιωπή που αφήνει πίσω της η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Ο Θάνος ήταν ένας από τους δασκάλους της γόγκα — ευγενικός, υπομονετικός, με εκείνη την ήρεμη αυτοπεποίθηση που κάνει ολόκληρη την αίθουσα να αναπνέει πιο εύκολα.
Όταν χαμογελούσε, ο κόσμος έμοιαζε να σταματάει.

Από την αρχή, οι άνθρωποι με προειδοποιούσαν:
«Σε θέλει για τα λεφτά σου, Λίλιαν. Είσαι μόνη. Πρόσεχε.»
Ναι, είχα κληρονομήσει μια άνετη ζωή από τον αείμνηστο πλούσιο σύζυγό μου — ένα πενταώροφο σπίτι στο κέντρο, δύο λογαριασμούς ταμιευτηρίου και μια παραθαλάσσια βίλα.
Αλλά ο Θάνος ποτέ δεν μου ζήτησε χρήματα. Μαγείρευε, καθάριζε, μου έκανε μασάζ και με αποκαλούσε «μικρή μου γυναίκα» ή «μωρό μου» με εκείνη τη γλυκιά, ήπια φωνή του.
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, μου έφερνε ένα ποτήρι ζεστό νερό με μέλι και χαμομήλι.
«Πιες το όλο, αγάπη μου», ψιθύριζε. «Σε βοηθά να κοιμηθείς. Δεν μπορώ να ησυχάσω αν δεν κοιμηθείς κι εσύ.»
Κι έτσι, έπινα.
Για έξι χρόνια πίστευα ότι είχα βρει την ειρήνη — μια ήρεμη, σταθερή αγάπη που δεν ζητούσε τίποτα ως αντάλλαγμα.
Η νύχτα που δεν μπορούσα να κοιμηθώ
Ένα βράδυ, ο Θάνος είπε ότι θα έμενε ξύπνιος για να φτιάξει ένα «επιδόρπιο με βότανα για τους φίλους του από τη γιόγκα.
«Κοιμήσου πρώτα, μωρό μου», είπε, φιλί στο μέτωπο.
Έγνεψα, έσβησα το φως και προσποιήθηκα ότι αποκοιμήθηκα.
Αλλά κάτι μέσα μου —μια ήσυχη, επίμονη φωνή— δεν ησύχαζε.
Σηκώθηκα αθόρυβα και προχώρησα στο διάδρομο. Από την πόρτα, τον είδα στην κουζίνα.
Στεκόταν στον πάγκο, σιγοτραγουδώντας. Τον είδα να ρίχνει ζεστό νερό στο συνηθισμένο μου ποτήρι, να ανοίγει ένα συρτάρι και να παίρνει ένα μικρό καφέ μπουκαλάκι.
Το έγειρε — μία, δύο, τρεις σταγόνες ενός διαφανούς υγρού — μέσα στο ποτήρι.
Έπειτα πρόσθεσε μέλι, χαμομήλι και ανακάτεψε.
Όλο μου το σώμα πάγωσε.

Όταν τελείωσε, πήρε το ποτήρι και ανέβηκε πάνω — ήρθε σε μένα.
Ξάπλωσα ξανά και προσποιήθηκα ότι ήμουν μισοκοιμισμένη.
Χαμογέλασε καθώς μου το έδωσε.
«Ορίστε, μικρή μου γυναίκα.»
Χασμουρήθηκα και είπα ήρεμη, «Θα το πιώ μετά.»
Εκείνο το βράδυ, όταν αποκοιμήθηκε, άδειασα το νερό σε ένα θερμός, το σφράγισα και το έκρυψα στη ντουλάπα μου.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων
Το επόμενο πρωί πήγα κατευθείαν σε μια ιδιωτική κλινική και έδωσα το δείγμα σε έναν τεχνικό. Δύο μέρες μετά, ο γιατρός με κάλεσε. Ήταν σοβαρός.
«Κυρία Λίλιαν» είπε ήρεμα, «το υγρό που πίνετε περιέχει ένα ισχυρό κατασταλτικό. Αν λαμβάνεται τακτικά, προκαλεί απώλεια μνήμης και εξάρτηση. Όποιος σας το έδινε, δεν προσπαθούσε να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε.»
Ο κόσμος γύρισε ανάποδα.
Έξι χρόνια ζεστασιάς, φροντίδας και ψιθυριστής αγάπης — κι όλον αυτόν τον καιρό, με τάιζε κάτι για να με κρατά ήσυχη.
Εκείνο το βράδυ, δεν ήπια το ρόφημα που μου έφερνε. Περίμενα.
Ο Θάνος ήρθε στο κρεβάτι και είδε το ποτήρι άθικτο.
«Γιατί δεν το ήπιες;» ρώτησε.
Χαμογέλασα αμυδρά.
«Δεν νυστάζω απόψε.»
Δίστασε, τα μάτια του στένεψαν ελαφρά.
«Θα νιώσεις καλύτερα αν το πιεις. Εμπιστεύσου με.»
Για πρώτη φορά, είδα κάτι ψυχρό πίσω από τη γλυκύτητά του.

Η αλήθεια αποκαλύπτεται
Το επόμενο πρωί, αφού έφυγε για δουλειά, έψαξα το συρτάρι της κουζίνας. Το μπουκαλάκι ήταν ακόμα εκεί — μισογεμάτο, χωρίς ετικέτα.
Τα χέρια μου έτρεμαν καθώς το έβαζα σε μια πλαστική σακούλα και τηλεφωνούσα στον δικηγόρο μου.
Μέσα σε μια εβδομάδα μετάφερα όλες τις αποταμιεύσεις μου αλλού και άλλαξα τις κλειδαριές.
Εκείνο το βράδυ, κάθισα απέναντί του και του είπα τι βρήκε ο γιατρός.
Για λίγα δευτερόλεπτα δεν είπε τίποτα. Ύστερα αναστέναξε — όχι με ενοχή, ούτε με λύπη, αλλά σαν να είχα χαλάσει κάτι που προσπαθούσε προσεκτικά να διατηρήσει.
«Δεν καταλαβαίνεις, Λίλιαν,» είπε ήρεμα. «Ανησυχείς πολύ, σκέφτεσαι πολύ. Ήθελα μόνο να σε βοηθήσω να χαλαρώσεις… να μη γερνάς από το άγχος.»
Τα λόγια του με έκαναν να ανατριχιάσω.
«Με ναρκώνοντας;» ρώτησα. «Στερώντας μου την επιλογή;»
Μόνο σήκωσε τους ώμους, σαν να μην ήταν κάτι σπουδαίο.
Εκείνη ήταν η τελευταία νύχτα που κοιμήθηκε ποτέ στο σπίτι μου.
Μια νέα αρχή
Κατέθεσα αίτηση ακύρωσης γάμου. Ο δικηγόρος μου εξασφάλισε περιοριστικά μέτρα και οι αρχές πήραν το μπουκαλάκι ως αποδεικτικό στοιχείο. Το υγρό αποδείχθηκε δυνατό, μη συνταγογραφημένο κατασταλτικό.
Ο Θάνος εξαφανίστηκε σύντομα μετά, αφήνοντας πίσω του μόνο ερωτήσεις που δεν με ένοιαζε πια να απαντήσω.
Αλλά το πιο δύσκολο δεν ήταν η απουσία του — ήταν να ξαναχτίσω την εμπιστοσύνη μου.
Για μήνες ξυπνούσα μέσα στη νύχτα, τρομαγμένη από κάθε ήχο.
Σιγά σιγά όμως, η ηρεμία επέστρεψε.
Πούλησα το σπίτι στην πόλη και μετακόμισα μόνιμα στη βίλα της παραλίας — το μοναδικό μέρος που ακόμη ένιωθα δικό μου.
Κάθε πρωί περπατώ στην άμμο με ένα φλιτζάνι καφέ και υπενθυμίζω στον εαυτό μου:
«Η καλοσύνη χωρίς ειλικρίνεια δεν είναι αγάπη. Η φροντίδα χωρίς ελευθερία είναι έλεγχος.»
Έχουν περάσει τρία χρόνια. Είμαι 62.
Κάνω μαθήματα γιόγκα για γυναίκες άνω των 50 — όχι για γυμναστική, αλλά για δύναμη, γαλήνη και αυτοσεβασμό.
Μερικές φορές, οι μαθήτριές μου με ρωτούν αν πιστεύω ακόμα στην αγάπη.
Χαμογελώ και τους λέω:
«Φυσικά και πιστεύω. Αλλά τώρα ξέρω — η αγάπη δεν είναι αυτό που σου δίνουν. Είναι αυτό που δεν σου παίρνουν ποτέ.»
Και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, φτιάχνω ακόμα ένα ποτήρι ζεστό νερό — μέλι, χαμομήλι και τίποτα άλλο.
Το υψώνω μπροστά στον καθρέφτη και ψιθυρίζω: «Στην γυναίκα που επιτέλους ξύπνησε.»
Αληθινή αγάπη δεν είναι εκείνη που σε κάνει να νιώθεις ήρεμη με ψεύτικα μέσα, αλλά εκείνη που σε σέβεται, σε αφήνει ελεύθερη και σε βοηθά να είσαι ο εαυτός σου. Όταν κάποιος προσπαθεί να σε «προστατεύσει» στερώντας σου την επιλογή, αυτό δεν είναι αγάπη — είναι έλεγχος. Η εμπιστοσύνη χτίζεται με ειλικρίνεια, όχι με μυστικά. Και καμιά φορά, το πιο γενναίο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, είναι να ξυπνήσει και να φύγει από εκεί όπου τον κοιμίζουν με ψέματα.
Έκτακτο επίδομα 250 ευρώ: Πληρωμή την Παρασκευή
Η καταβολή του επιδόματος 250 ευρώ γίνεται αυτόματα στις 28 Νοεμβρίου, χωρίς αίτηση, με σαφή εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για όλους.
Επίδομα 250 ευρώ: Πληρωμή την Παρασκευή
Το επίδομα των 250 ευρώ καταβάλλεται νωρίτερα φέτος, καθώς η πληρωμή προγραμματίστηκε για τις 28 Νοεμβρίου και θα γίνει αυτόματα στους δικαιούχους.
Δεν απαιτείται καμία αίτηση ή πρόσθετη διαδικασία, καθώς το κράτος θα διασταυρώσει μόνο του τα στοιχεία και θα πιστώσει τα χρήματα απευθείας στους λογαριασμούς των συνταξιούχων και των λοιπών δικαιούχων.
Για τα ζευγάρια συνταξιούχων που πληρούν και οι δύο τα κριτήρια, το συνολικό ποσό διπλασιάζεται, φτάνοντας τα 500 ευρώ.
Η ενίσχυση αυτή λειτουργεί ως σημαντικό βοήθημα ενόψει των αυξημένων εξόδων των γιορτών και των συνεχών ανατιμήσεων στην καθημερινότητα.
Κεντρική προϋπόθεση για τη λήψη του επιδόματος είναι η ηλικία, καθώς δικαιούχοι είναι όσοι έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος έως τις 31 Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους.
Ταυτόχρονα εξετάζονται το εισόδημα και η περιουσιακή κατάσταση, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.
Για τους άγαμους συνταξιούχους, το όριο εισοδήματος ορίζεται στις 14.000 ευρώ ετησίως και η ακίνητη περιουσία δεν πρέπει να ξεπερνά τις 200.000 ευρώ.
Στους έγγαμους ή όσους βρίσκονται σε σύμφωνο συμβίωσης, τα εισοδηματικά όρια ανεβαίνουν στις 26.000 ευρώ, ενώ η περιουσία μπορεί να φτάσει έως τις 300.000 ευρώ συνολικά.

Το επίδομα καταβάλλεται επίσης σε όσους έλαβαν κύρια σύνταξη αναπηρίας από τον e-ΕΦΚΑ τον μήνα Σεπτέμβριο, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
Η πρόβλεψη αυτή καλύπτει μια σειρά πολιτών που βρίσκονται σε ευάλωτη θέση λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Μεταξύ των δικαιούχων περιλαμβάνονται και οι ανασφάλιστοι υπερήλικες που λαμβάνουν σύνταξη του Ν.1296/1982, καθώς και όσοι λαμβάνουν το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης ανασφάλιστων υπερηλίκων βάσει του Ν.4387/2016.
Πρόκειται για άτομα με περιορισμένους οικονομικούς πόρους που ενισχύονται σημαντικά μέσω της συγκεκριμένης παροχής.
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και άτομα με αναπηρία που λαμβάνουν προνοιακές παροχές του ΟΠΕΚΑ.
Το μέτρο καλύπτει επίσης τους δικαιούχους του επιδόματος απολύτου αναπηρίας του πρώην ΟΓΑ, όταν διαθέτουν ποσοστό αναπηρίας 100% εφ’ όρου ζωής.
Το επίδομα επεκτείνεται ακόμη στους συνταξιούχους του Δημοσίου που λαμβάνουν επίδομα νόσου ή ανικανότητας, αλλά και σε όσους λαμβάνουν το εξωιδρυματικό επίδομα του Ν.1140/1981.
Αντίστοιχα, καλύπτονται και δικαιούχοι επιδομάτων που καταβάλλονται βάσει των άρθρων 54Α και 100–103 των ΠΔ 169/2007 και ΠΔ 168/2007.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στα άτομα με αναπηρία που δικαιούνται αναδρομική καταβολή της προνοιακής παροχής για τον μήνα Νοέμβριο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, το επίδομα των 250 ευρώ προστίθεται μετά την τακτική μηνιαία πληρωμή του ΟΠΕΚΑ, χωρίς να απαιτείται δεύτερη διαδικασία.

Δικαιούχοι είναι και οι ανάδοχοι γονείς ατόμων που συμμετέχουν σε ειδικά ή γενικά αναπηρικά προγράμματα, εφόσον λαμβάνουν την οικονομική ενίσχυση του άρθρου 12 του Ν.4538/2018.
Η διάταξη αυτή αναγνωρίζει τον αυξημένο ρόλο των αναδόχων οικογενειών και τις ανάγκες φροντίδας που συχνά υπερβαίνουν τα συνηθισμένα όρια.
Το επίδομα των 250 ευρώ αποτελεί μια στοχευμένη ενίσχυση που καλύπτει μεγάλο εύρος ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Με αυτοματοποιημένη διαδικασία και ξεκάθαρα κριτήρια, η κυβέρνηση επιδιώκει την ταχύτερη δυνατή καταβολή, εξασφαλίζοντας ότι όσοι έχουν ανάγκη θα δουν το ποσό στον λογαριασμό τους πριν από τις εορτές.
