«ΗΜΟΥΝ ΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΚΡΟΣ» έγραψε ο χρήστης του Reddit που αφηγήθηκε την εμπειρία του κοντά στον θάνατο.
Αφού σταμάτησε η καρδιά του, οι διασώστες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον επαναφέρουν καθώς τον μετέφεραν στο νοσοκομείο.
Ωστόσο, αυτό που παρέμεινε έντονα στο μυαλό του ήταν ό,τι συνέβη στο σύντομο αυτό διάστημα ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.
Περιέγραψε μια εμπειρία έξι λεπτών που φάνηκε σαν αιωνιότητα—μια συνάντηση με αυτό που πιστεύει ότι ήταν το επέκεινα.
Αλλά αντί να βρει γαλήνη, ήρθε αντιμέτωπος με μια παρουσία που περιέγραψε ως παιδική αλλά σκληρή, η οποία τον βασάνισε σε ένα βαθύ ψυχολογικό επίπεδο.
«ΜΕ ΠΕΤΑΓΕ ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΑΝ ΓΑΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΠΙΑΣΜΕΝΟ ΠΟΝΤΙΚΙ», έγραψε.
Ο πόνος δεν ήταν σωματικός, αλλά συναισθηματικός—βαθύς και ψυχοφθόρος.
Η πιο κοντινή σύγκριση που μπορούσε να κάνει ήταν η θλίψη της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, αν και ακόμα και αυτό δεν το περιέγραφε πλήρως.
Δεν υπήρχε καμία παρηγοριά ή σαφήνεια στην εμπειρία.
Η παρουσία έδωσε ένα ανατριχιαστικό μήνυμα: η «ανταμοιβή» του θα ήταν ένα ελαφρώς καλύτερο μέρος ανάμεσα σε έναν «πληθυσμό δούλων».
Ακόμα χειρότερα, τον προειδοποίησε ότι το να προσπαθήσει να πείσει άλλους για όσα είδε, θα έφερνε μόνο περισσότερο πόνο με την επιστροφή του στη ζωή.
Τώρα που έχει αναρρώσει σωματικά με τη βοήθεια εγχειρήσεων και βηματοδότη, ο χρήστης του Reddit λέει ότι δεν προσεύχεται πλέον ούτε ευχαριστεί τον Θεό.
Προτεινόμενο Άρθρο
Η εμπειρία τον συγκλόνισε ως τα βάθη του—όχι ως μια ματιά στη σωτηρία, αλλά ως μια ανησυχητική αποκάλυψη που θα προτιμούσε να μην είχε βιώσει.
Οι γιατροί απέδωσαν την εμπειρία σε παραισθήσεις ή τραύμα. Όμως για το άτομο που την έζησε, εκείνα τα έξι λεπτά φάνηκαν πιο αληθινά—και πιο διαρκή—από οτιδήποτε άλλο στη ζωή του.
Η ιστορία του αμφισβητεί τη συνηθισμένη ιδέα μιας ειρηνικής μετά θάνατον ζωής και εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα:
Τι γίνεται αν ο άλλος κόσμος δεν είναι τόσο παρηγορητικός όσο ελπίζουμε;
Και πώς μπορούμε πραγματικά να προετοιμαστούμε για αυτό που βρίσκεται πέρα από τον θάνατο;
Έγινε μητέρα στα 51 και στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα σε όσες πιστεύουν ότι είναι αργά για να κάνουν παιδί
«Δεν μετανιώνω που έγινα πρώτη φορά μητέρα στα 51 κι ας μου λένε κάποιοι ότι είμαι μεγάλη»
Η 54χρονη Manda Epton από το Σίδνεϋ της Αυστραλίας:
Ξόδεψε αρκετά χρήματα κι ακόμα περισσότερη ενέργεια σε εξωσωματικές γονιμοποιήσεις μέχρι να γεννήσει τις δίδυμες κόρες της τον Αύγουστο του 2018.
Ωστόσο, ο αγώνας που έδωσε μέχρι να γίνει μαμά, την έκανε να εκτιμήσει ακόμα περισσότερο το δώρο της μητρότητας και πλέον αξιοποιεί στο έπακρο κάθε δευτερόλεπτο με τα κορίτσια της – σε αντίθεση με τις νεότερες μαμάδες που τις βλέπει να ασχολούνται πολλές ώρες με το κινητό τους τηλέφωνο, όπως αναφέρει.
«Νιώθω ότι στα 54 μου είμαι λίγο πιο σοφή, κι ας μου λένε κάποιοι ότι είμαι μεγάλη για να είμαι μητέρα. Περνάω περισσότερο χρόνο παίζοντας μαζί τους στο πάρκο ή κάνοντας διασκεδαστικές δραστηριότητες, αντί να τις αγνοώ και να είμαι στο τηλέφωνό μου», είπε η ευτυχισμένη μαμά και συνέχισε: «Είχα αρκετά δύσκολη εγκυμοσύνη λόγω ηλικίας αλλά και τα δύο κορίτσια μου βγήκαν απόλυτα χαρούμενα και υγιή».
Η Manda ήταν 39 ετών όταν ξεκίνησε θεραπείες γονιμότητας, παρότι δεν είχε βρει ακόμα τον άνθρωπο με τον οποίο θα έκανε οικογένεια. Τα χρόνια πέρασαν και, αφού δεν γνώρισε ποτέ τον κατάλληλο για πατέρα των παιδιών της, αποφάσισε να προχωρήσει μόνη της με τη βοήθεια ενός δότη σπέρματος και δότη ωαρίων μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Στα 43 της, ο γυναικολόγος της την παρέπεμψε σε έναν ψυχοθεραπευτή για να την βοηθήσει να συμφιλιωθεί με την ιδέα πως μάλλον δεν θα κάνει ποτέ παιδιά. Η ίδια, όμως, δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε τις προσπάθειες μέχρι που το 2017 κατάφερε να μείνει έγκυος.
