Το τροχαίο δυστύχημα στον Βόλο που στέρησε τη ζωή δύο νέων ανθρώπων επαναφέρειστο προσκήνιο της επικαιρότητας την αναγκαιότητα επιβολής περιορισμών στην οδήγηση των ηλικιωμένων κατά τις νυχτερινές ώρες.
Το τροχαίο δυστύχημα στον Βόλο που στέρησε τη ζωή δύο νέων ανθρώπων επαναφέρειστο προσκήνιο της επικαιρότητας την αναγκαιότητα επιβολής περιορισμών στην οδήγηση των ηλικιωμένων κατά τις νυχτερινές ώρες.
Τέλος η οδήγηση τη νύχτα για τους ηλικιωμένους
Με τον πιο τραγικό τρόπο επέστρεψε στο προσκήνιο της επικαιρότητας η συζήτηση για την επιβολή περιορισμών σε οδηγούς που είτε έχουν υπερβεί ένα ηλικιακό όριο είτε αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας που καθιστά μη ασφαλή την παρουσία τους πίσω από το τιμόνι.
Σύμφωνα με τις αρμόδιες αρχές που έχουν αναλάβει τη διαλεύκανση των συνθηκών κάτω από τις οποίες δύο νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο, κατά πάσα πιθανότητα η ευθύνη του δυστυχήματος βαραίνει τον 82χρονο οδηγό του αγροτικού, ο οποίος δεν διέθετε την ικανότητα να οδηγεί με ασφάλεια κατά τις νυχτερινές ώρες.
Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει ότι σε περιπτώσεις που ιατρικοί ή άλλοι λόγοι περιορίζουν την ικανότητα οδήγησης κατά τις νυχτερινές ώρες, τότε ο οδηγός απαγορεύεται να κινείται με το όχημά του μετά τη δύση του ηλίου.
Οι εν λόγω περιορισμοί αναφέρονται στον κωδικό “12”, με κωδικοποιημένη μορφή, στο πίσω μέρος των νέου τύπου διπλωμάτων οδήγησης (πλαστικοποιημένες κάρτες). Ένας τέτοιος περιορισμός αφορά την οδήγηση μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, και αναγράφεται με τον κωδικό «05.01».
Ο βασικός λόγος που μπορεί να επιβληθεί ένας τέτοιος περιορισμός αφορά σε προβλήματα όρασης που καθιστούν επιτακτική την αποφυγή της οδήγησης κατά τις νυχτερινές ώρες.
Ειδικότερα, η οδήγηση τη νύχτα εγκυμονεί από μόνη της αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης ενός δυσάρεστου οδικού συμβάντος, δεδομένου ότι οι άνθρωποι είμαστε ημερόβια όντα και όχι νυκτόβια. Τα μάτια μας προσαρμόζονται στο σκοτάδι, αλλά μόνο ως ένα βαθμό, ενώ ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στο να βλέπουμε απρόσκοπτα κατά τη διάρκεια της νύχτας υψώνουν παθήσεις σχετικές με την όραση.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τουλάχιστον 2,2 δισ. άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, ενώ τα περισσότερα άτομα που πάσχουν είναι ηλικίας άνω των 50 ετών.
12 συνήθειες που μπορούν να κρατήσουν τους ανθρώπους πίσω στα γηρατειά (και πώς να τις αλλάξετε)
Καθώς ωριμάζουμε, η ζωή μας εμπλουτίζεται με σοφία, ανθεκτικότητα και ιστορίες.
Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, όμως, μπορεί να διατηρούμε κάποιες καθημερινές συνήθειες που σταδιακά δημιουργούν απόσταση ανάμεσα σε εμάς και στους ανθρώπους που αγαπάμε.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι ελαττώματα — είναι απλώς μοτίβα που πιθανόν έχουν ξεπεράσει τον σκοπό τους. Τα καλά νέα; Με μικρές, συνειδητές αλλαγές, μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε εκφράσεις σύνδεσης και αυτογνωσίας.
Εδώ είναι 12 συνηθισμένες συνήθειες που πρέπει να προσέξετε — και πώς να τις μετατρέψετε σε κινήσεις που φέρνουν τους άλλους πιο κοντά.
1. Αμέλεια προσωπικής φροντίδας
Η εμφάνισή μας δείχνει στον κόσμο πώς συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας. Δεν είναι θέμα ματαιοδοξίας, αλλά αυτοσεβασμού. Το να φοράτε καθαρά ρούχα, να περιποιείστε τα μαλλιά σας και να φροντίζετε την υγιεινή σας στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα: Εκτιμώ τον εαυτό μου και εσένα.
Δοκιμάστε αυτό: Ξεκινήστε τη μέρα σας με μια μικρή, προσεγμένη πινελιά — ένα καθαρό πουκάμισο, καθαρά παπούτσια ή απλώς χτενίστε τα μαλλιά σας.
2. Υπερβολική ειλικρίνεια χωρίς τακτ
Η ειλικρίνεια είναι σημαντική, αλλά όταν λείπει η ενσυναίσθηση, μπορεί να εκληφθεί ως κριτική.
Δοκιμάστε αυτό: Πριν μιλήσετε, αναρωτηθείτε: «Αυτό που λέω βοηθά ή πληγώνει;» Τα ειλικρινή λόγια έχουν μεγαλύτερη αξία όταν συνοδεύονται από καλοσύνη.
3. Ρούχα που δεν σας εκφράζουν πλέον
Τα ξεπερασμένα ή φθαρμένα ρούχα μπορεί άθελά σας να δείχνουν ότι έχετε σταματήσει να νοιάζεστε.
Δοκιμάστε αυτό: Ανανεώστε την γκαρνταρόμπα σας με κομμάτια που σας εκφράζουν σήμερα και σας κάνουν να νιώθετε καλά.
4. Κυριαρχία στις συζητήσεις
Το να μιλάτε συνεχώς χωρίς να ακούτε μπορεί να κάνει τους άλλους να αισθάνονται αόρατοι.
Δοκιμάστε αυτό: Σταματήστε για λίγο. Κάντε ερωτήσεις και αφήστε τη σιωπή να προσκαλέσει τους άλλους στη συζήτηση.
5. Απαξίωση νεότερων γενεών
Φράσεις όπως «Στην εποχή μου…» μπορεί να ακούγονται νοσταλγικές για εμάς, αλλά ξένες για τους νεότερους.
Δοκιμάστε αυτό: Δείξτε ενδιαφέρον για όσα τους ενθουσιάζουν και επιλέξτε την κατανόηση αντί τη σύγκριση.
6. Αγνόηση κοινής δημόσιας ευγένειας
Το να χρησιμοποιείτε δυνατά το κινητό σας ή να αγνοείτε προσωπικούς χώρους μπορεί να προκαλέσει δυσφορία στους άλλους.
Δοκιμάστε αυτό: Παρατηρήστε πώς κινούνται οι άλλοι σε κοινούς χώρους και δείξτε σιωπηλό σεβασμό.
7. Συνεχής αναφορά σε θέματα υγείας
Είναι ανθρώπινο να μοιράζεστε προβλήματα, αλλά όταν η υγεία γίνεται το μοναδικό θέμα συζήτησης, μπορεί να κουράσει τους άλλους.
Δοκιμάστε αυτό: Συζητήστε επίσης για όμορφες στιγμές και εμπνεύσεις.
8. Εμμονή σε απαρχαιωμένες πεποιθήσεις
Το να μένετε πιστοί στις αξίες σας είναι καλό, αλλά η απόλυτη ακαμψία κλείνει πόρτες.
Δοκιμάστε αυτό: Κρατήστε ανοιχτό μυαλό για νέες απόψεις.
9. Έλλειψη χωρικής επίγνωσης
Το να μπλοκάρετε διαδρόμους ή πόρτες επηρεάζει αρνητικά την παρουσία σας στους άλλους.
Δοκιμάστε αυτό: Κινηθείτε με επίγνωση και ευγένεια.
10. Παρωχημένο χιούμορ
Αυτό που ήταν αστείο πριν 20 χρόνια μπορεί πλέον να είναι προσβλητικό.
Δοκιμάστε αυτό: Επιλέξτε χιούμορ που ενώνει και δεν πληγώνει.
12. Υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους
Το να ζητάτε βοήθεια δεν είναι αδυναμία, αλλά η συνεχής εξάρτηση μπορεί να επιβαρύνει τις σχέσεις.
Δοκιμάστε αυτό: Κάντε μικρά βήματα προς την ανεξαρτησία.
13. Ανάγκη να έχετε πάντα δίκιο
Η επιμονή στις απόψεις σας μπορεί να φιμώσει τη σύνδεση.
Δοκιμάστε αυτό: Επιτρέψτε στους άλλους να εκφράσουν τη δική τους αλήθεια.
Η ωριμότητα δεν σημαίνει να κρατάμε, αλλά να δεχόμαστε
Αυτές οι συνήθειες δεν σας καθορίζουν, αλλά η μεταμόρφωσή τους μπορεί να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις σας. Με αυτογνωσία και διάθεση για αλλαγή, η παρουσία σας μπορεί να συνεχίσει να εμπνέει, να ανεβάζει και να συνδέει.
Ποια μικρή αλλαγή θα κάνετε σήμερα; Το κληροδότημα δεν είναι μόνο αυτά που έχετε ζήσει, αλλά ο τρόπος που συνεχίζετε να εξελίσσεστε.
