Η Μαριώ, η ρεμπέτισσα ανιψιά του Παΐσιου παραχώρησε μία συγκλονιστική συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη», με αφορμή την ιστορική-βιογραφική σειρά του Mega.
Η γνωστή ρεμπέτισσα αποκάλυψε πως έμαθε για την συγγενική σχέση με τον Παΐσιο, αναφέροντας: «Όταν βρέθηκα στα Ιωάννινα ήρθαν και με βρήκαν δυο κοπέλες και μου είπαν ότι ο πάππους Παΐσιος ήταν θείος μου. Η μαμά μου με τον Άγιο Παΐσιο ήταν πρώτα ξαδέλφια. Ο παππούς Παΐσιος ήξερε για μένα πως είμαι τραγουδίστρια και λέω ρεμπέτικα».
«Άκουγα ιστορίες για εκείνον και πως είναι θαυματουργός και δεν ήξερα πως είναι θείος μου. Συγκινήθηκα όταν έμαθα πως είναι θείος μου. Ένιωσα ότι είμαι κοντά στον Θεό, ανατρίχιασα όταν το έμαθα. Ακόμα αναρωτιέμαι τι ήταν η οικογένεια της μητέρας μου», συμπλήρωσε.
Δείτε το βίντεο:
Μαριώ: Ο καημός της μητέρας της και το σχόλιο για τη σειρά
«Ο καημός της μητέρας μου ήταν που έφυγαν από τα Φάρασα. Η αδελφή της μητέρας μου γεννήθηκε μέσα στο καΐκι που πήραν για να φύγουν από τα Φάρασα. Η γιαγιά μου πέθανε μέσα στο καΐκι από επιλόχειο πυρετό και την πέταξαν στη θάλασσα», αποκάλυψε χαρακτηριστικά. «Η μητέρα μου πόνεσε από την σκηνή που είδε, έμεινε μόνη της με δυο αδελφάκια», σχολίασε η ρεμπέτισσα Μαριώ.
«Νιώθω κοντά μου την παρουσία του Αγίου Παϊσίου, πάντα κάνω τον σταυρό μου πριν βγω να τραγουδήσω. Ζήτησα από τον παππού Παΐσιο να σταματήσω να καπνίζω και ξύπνησα την επόμενη μέρα και δεν ήθελα να ακουμπήσω το τσιγάρο. Είναι μέσα μου ο θείος Παΐσιος. Ο Άγιος Παΐσιος είναι ο άγιος όλου του κόσμου. Είναι δέος να ξέρεις πως υπήρχε μέσα στην οικογένεια μας, μάς βοηθάει όλους» τόνισε.
«Μου στάθηκε ο παππούς ο Παΐσιος σε δύσκολες στιγμές. Είναι στο σπίτι μου, είναι μπροστά μου, είναι στην οικογένειά μου. Κάθε φορά που τον σκέφτομαι τον παππούλη μου ανατριχιάζω, νιώθω ότι είναι εδώ. Πάντα κουβαλάω πάνω μου την φωτογραφία του παππούλη μου», τόνισε η Μαριώ. «Η σειρά μού θύμισε τη θεία μου και τη μαμά μου», κατέληξε στις δηλώσεις της.
«Παγώνει» η προφητεία του Αγίου Παΐσιου για τα Χριστούγεννα – «Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε…»
Διαβάστε όσα είχε πει ο Άγιος Παϊσιος για τα Χριστούγεννα
Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. Tότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις Άγιες Ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε Άγιας Ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας το Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.
Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι δεν αλλοιώνεται.
Προτεινόμενο Άρθρο
Έκπληξη με τον Αλέξη Τσίπρα σε νέα δημοσκόπηση – Είναι κάτω ακόμη και από…
«Παγώνει» η προφητεία του Αγίου Παΐσιου για τα Χριστούγεννα – «Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε…»
– Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;
– Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε; Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.
– Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;
– Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη, τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο.Εκεί ήταν το γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης Ησαΐας;
-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ομού και δακρύουσα» αναρωτιόταν:… «Επιδώσω σοι μαζόν, τω τα σύμπαντα τρέφοντι, ή υμνήσω σε, Υιόν και Θεόν μου; Ποίαν εύρω επὶ σοί προσηγορίαν;»
– Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε!
– Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;
– Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ο άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού. Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ’ (σελ. 195-196).
