Επτά γυναίκες που δολοφονήθηκαν, σήμερα επιστρέφουν για να ακουστούν
Σήμερα είναι η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Είναι μία ημέρα που μας θυμίζει ότι κάποιες γυναίκες δεν έφυγαν απλά από τη ζωή. Δεν ήταν άτυχες. Δολοφονήθηκαν από κοντινά τους πρόσωπα. Ήταν θύματα γυναικοκτονιών, όσο και να διαφωνεί κάποιος με τον όρο. Ήταν αόρατες για την κοινωνία μέχρι τον θάνατό τους. Τότε τα ονόματα 7 από αυτών, έγιναν γνωστά σε όλους.
Δείτε το ανατριχιαστικό βίντεο που δημιουργηθηκε με την βοήθεια της τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ):
Στις 25 Νοεμβρίου, Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, ο Οργανισμός «Γίνε Άνθρωπος» παρουσιάζει ένα σοκαριστικό βίντεο που επιχειρεί κάτι διαφορετικό: να επιστρέψει το βλέμμα στις γυναίκες που η κοινωνία είδε μόνο όταν ήταν πια αργά, με το βίντεο για τις γυναικοκτονίες, να είναι ανατριχιαστικό.
Με τη συναίνεση των οικογενειών τους – οι οποίες αποτελούν ιδρυτικά μέλη του «Γίνε Άνθρωπος» – το βίντεο χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη για να ανασυνθέσει με ακρίβεια τα πρόσωπα των:
Ελένης Τοπαλούδη
Κυριακής Γρίβα
Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου
Σοφίας Σαββίδου
Πολυξένης Μπέρδου
Ερατούς Μανωλακέλλη
Ντόρας Ζαχαριά
Στόχος του βίντεο που είναι «γροθιά στο στομάχι» δεν είναι να “σοκάρει”, αλλά να αποκαταστήσει την ανθρώπινη διάσταση πίσω από κάθε γυναικοκτονία. Να δώσει την ευκαιρία στο κοινό να δει αυτές τις γυναίκες όχι ως υπόθεσεις, αλλά ως πρόσωπα.
Μέσα από μια σύντομη αλλά ουσιαστική αφήγηση, ακούγεται η φράση που συνοψίζει την αλήθεια τους:
«Κάποτε ήμουν απλά μία κοπέλα
[…] Και έγινα όνομα σε τίτλο ειδήσεων.
Φωτογραφία σε ρεπορτάζ λίγων λεπτών.
Άλλη μία γυναικοκτονία».
Τη δημιουργία του βίντεο επιμελήθηκε ο Αντώνης Αγγελίδης, τραγουδοποιός, βιντεογράφος και Αντιπρόεδρος του «Γίνε Άνθρωπος»ο οποίος υπογράφει το σενάριο, τη σκηνοθεσία, το μοντάζ, τη μουσική σύνθεση και την εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης. Το κείμενο της αφήγησης έχει γραφτεί από τη Δρ. Κέλλυ Ιωάννου, Καθηγήτρια Εγκληματολογίας και Πρόεδρο του «Γίνε Άνθρωπος». Την τελική φωνή και παρουσία στο βίντεο δίνει η Εριέττα Δρακοπούλου, Εγκληματολογική Ψυχολόγος και εθελόντρια του «Γίνε Άνθρωπος», η οποία δίνει συνέχεια στη φωνή τους.
Το βίντεο θέτει στο επίκεντρο μια απλή, αλλά συχνά ξεχασμένη αλήθεια:
πίσω από κάθε δολοφονία υπήρχε μια γυναίκα που μπορούσε να σωθεί – αν η κοινωνία είχε δράσει νωρίτερα.
Η καμπάνια προτρέπει:
να σταματήσουμε να αγνοούμε τα προειδοποιητικά σημάδια
να ακούμε κάθε γυναίκα που λέει “φοβάμαι”
να επεμβαίνουμε προτού μια απειλή γίνει δολοφονία
Και συνοψίζεται στο κάλεσμα: «Γίνε η φωνή που εκείνες δεν πρόλαβαν να έχουν. Γίνε η δράση που σήμερα θα σώσει μια ζωή. Γίνε άνθρωπος.
ΕΚΤΑΚΤΟ – Έφυγε απο τη ζωή αγαπημενος ηθοποιός
Έφυγε απο τη ζωή ο ηθοποιός Udo Kier – Είχε παίξει σε πάνω από 275 ταινίες
Προτεινόμενο Άρθρο
ΕΚΤΑΚΤΟ – Έφυγε απο τη ζωή αγαπημενος ηθοποιός
Ο Udo Kier, ο Γερμανός ηθοποιός με πορεία που απλώθηκε σε περισσότερους από 275 ρόλους στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό κινηματογράφο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Ο θάνατός του σημειώθηκε την Κυριακή το πρωί σε νοσοκομείο στο Παλμ Σπρινγκς της Καλιφόρνια, όπως επιβεβαίωσε ο σύντροφός του Delbert McBride, χωρίς να δοθούν πληροφορίες για τα αίτια.
Γνωστός για το διαπεραστικό βλέμμα και την ιδιότυπη σκηνική του παρουσία, ο Kier ταυτίστηκε με ρόλους σκοτεινούς, απειλητικούς και συχνά ακραίους. Υποδύθηκε επανειλημμένα βαμπίρ, ναζί και ανησυχητικές φιγούρες, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα σε ταινίες τρόμου, καλλιτεχνικού και ανεξάρτητου σινεμά. Όπως είχε πει χαρακτηριστικά, προτιμούσε να τρομάζει το κοινό παρά να περνά απαρατήρητος σε έναν «καθημερινό» ρόλο.
Από τα ερείπια του πολέμου στη μεγάλη οθόνη
Ο Udo Kier γεννήθηκε ως Udo Kierspe το 1944 στη Γερμανία. Λίγες ώρες μετά τη γέννησή του, το μαιευτήριο βομβαρδίστηκε και σώθηκε μαζί με τη μητέρα του μέσα από τα ερείπια. Μεγάλωσε σε συνθήκες φτώχειας στη μεταπολεμική Γερμανία, περιγράφοντας αργότερα τα παιδικά του χρόνια ως «φρικτά». Δούλεψε από μικρός σε εργοστάσιο, αποφασισμένος να ξεφύγει από τη μιζέρια που τον περιέβαλλε.
Στα 16 του γνώρισε τον Rainer Werner Fassbinder σε ένα λαϊκό μπαρ της Κολωνίας, μια γνωριμία που έμελλε να επηρεάσει καθοριστικά την πορεία του. Μετακομίζοντας στο Λονδίνο για να σπουδάσει αγγλικά, ανακαλύφθηκε τυχαία σε ένα καφέ και, όπως έλεγε ο ίδιος, η αγάπη του για την προσοχή τον οδήγησε στην υποκριτική. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε με την ταινία τρόμου Mark of the Devil το 1970.
Fassbinder, Warhol, Von Trier και οι μεγάλες συνεργασίες
Η καριέρα του Kier συνδέθηκε με ορισμένα από τα πιο εμβληματικά ονόματα του παγκόσμιου σινεμά. Συνεργάστηκε στενά με τον Fassbinder σε ταινίες όπως Lola, Lili Marleen, The third generation και στη θρυλική σειρά Berlin Alexanderplatz. Παράλληλα, ο Paul Morrissey και ο Andy Warhol τον καθιέρωσαν ως κινηματογραφικό βαμπίρ στις ταινίες Flesh for Frankenstein και Blood for Dracula, όπου η αλλόκοτη γοητεία του βρήκε το ιδανικό πεδίο έκφρασης.
Καθοριστική υπήρξε και η σχέση του με τον Lars von Trier. Από τη Medea μέχρι τα Melancholia και Nymphomaniac: Vol. II, ο Kier υπήρξε σταθερός συνεργάτης του Δανού δημιουργού, ενώ ήταν και νονός του γιου του. Παράλληλα, ο Gus Van Sant του έδωσε τον πρώτο του αμερικανικό ρόλο στο My Own Private Idaho, ανοίγοντας τον δρόμο για μια σειρά εμφανίσεων στο Χόλιγουντ.
Από cult φιγούρα σε διαχρονικό χαρακτήρα
Τη δεκαετία του ’90 εμφανίστηκε σε γνωστές παραγωγές όπως Ace Ventura: Pet Detective, Armageddon, Blade και End of Days, κρατώντας συχνά μικρούς αλλά απολύτως αναγνωρίσιμους ρόλους. Συμμετείχε επίσης σε μουσικά βίντεο μεγάλων καλλιτεχνών, από τη Madonna έως τους Korn και τους Supertramp, επιβεβαιώνοντας τη θέση του ως cult προσωπικότητα.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ξεχώρισε στη μαύρη κωμωδία Swan Song, όπου υποδύθηκε έναν εκκεντρικό συνταξιούχο κομμωτή, ενώ η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στο πολιτικό θρίλερ The secret agent. Παράλληλα, συμμετείχε και στο επερχόμενο horror video game OD του Hideo Kojima.
Μια καριέρα χωρίς αυταπάτες
Ο Udo Kier αντιμετώπιζε τη διαδρομή του με ρεαλισμό και χιούμορ, δηλώνοντας πως από τις εκατοντάδες ταινίες του, ένα μέρος ήταν κακό, ένα άλλο απλώς υποφερτό και ένα τρίτο πραγματικά καλό. Παρ’ όλα αυτά, το στίγμα του στον κινηματογράφο παραμένει αδιαμφισβήτητο: ένας ηθοποιός που δεν φοβήθηκε ποτέ να βουτήξει στο σκοτάδι για να φωτίσει, με τον δικό του τρόπο, τη μεγάλη οθόνη.
