όλοι έμειναν τρομοκρατημένοι, συνειδητοποιώντας τον λόγο πίσω από την παράξενη συμπεριφορά του.
Πριν από την επέμβαση, το αγόρι αγκάλιασε τον σκύλο του
Στο μικρό θάλαμο επικράτησε σιωπή.
Το πεντάχρονο αγόρι ήταν ξαπλωμένο πάνω σε ένα κατάλευκο σεντόνι, με μεγάλα, κουρασμένα μάτια. Οι γιατροί είχαν πει στους γονείς του ότι η επέμβαση ήταν η τελευταία του ευκαιρία.
Οι νοσοκόμες τον προετοίμαζαν για αναισθησία, όταν ξαφνικά το αγόρι ψιθύρισε αδύναμα:
– Μπορεί… να έρθει ο Άρτσι σε μένα;
– Ποιος είναι ο Άρτσι, αγάπη μου; – απόρησε μια από τις νοσοκόμες.
– Ο σκύλος μου. Μου έλειψε πάρα πολύ. Σε παρακαλώ… – τα χείλη του έτρεμαν.
– Ξέρεις, γλυκέ μου, τα ζώα δεν επιτρέπονται στο νοσοκομείο. Είσαι ήδη πολύ αδύναμος, καταλαβαίνεις… – προσπάθησε να του εξηγήσει.
Το αγόρι γύρισε το κεφάλι του, και στα μάτια του φάνηκαν δάκρυα:
– Αλλά εγώ… μπορεί να μην τον ξαναδώ ποτέ.
Αυτά τα λόγια τρύπησαν την καρδιά της νοσοκόμας.
Αντάλλαξε βλέμματα με τους συναδέλφους της και, απροσδόκητα ακόμα και για την ίδια, συμφώνησε:
– Καλά. Μόνο για ένα λεπτό.
Μια ώρα αργότερα, οι γονείς του έφεραν τον Άρτσι.
Μόλις ο σκύλος είδε το αφεντικό του, όρμησε στο κρεβάτι, πήδηξε πάνω και κουλουριάστηκε δίπλα του.
Για πρώτη φορά ύστερα από εβδομάδες, το αγόρι χαμογέλασε και τον αγκάλιασε σφιχτά.
Οι γιατροί και οι νοσοκόμες παρακολουθούσαν τη σκηνή με βουρκωμένα μάτια: η φιλία ανθρώπου και σκύλου ήταν πιο δυνατή από τον πόνο και τον φόβο.
Ξαφνικά όμως, ο Άρτσι ανησύχησε.
Το τρίχωμά του σηκώθηκε, πήδηξε από το κρεβάτι και όρμησε σε μια γωνία του θαλάμου.
Εκεί στεκόταν ο χειρουργός που θα έκανε την επέμβαση. Ο σκύλος γάβγιζε τόσο άγρια που έμοιαζε έτοιμος να τον δαγκώσει.
– Διώξτε αυτό το πλάσμα! – ούρλιαξε ο γιατρός, τραβώντας πίσω το σώμα του.
Οι συνάδελφοι έτρεξαν να ηρεμήσουν τον σκύλο, αλλά ξαφνικά ένας από τους γιατρούς κοίταξε περίεργα τον χειρουργό και κατάλαβε τον λόγο της παράξενης συμπεριφοράς του ζώου.
Ο γιατρός μύρισε κάτι… Μια έντονη, κοφτερή μυρωδιά αλκοόλ.
– Θεέ μου… – ψιθύρισε ο αναισθησιολόγος κοιτάζοντας τον χειρουργό. – Είσαι μεθυσμένος;!
Στο δωμάτιο έπεσε νεκρική σιωπή. Οι γονείς χλώμιασαν, οι νοσοκόμες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους τρομαγμένες. Ο Άρτσι συνέχισε να γρυλίζει, λες και προστάτευε τον μικρό του αφέντη.
Λίγα λεπτά αργότερα όλα ξεκαθάρισαν: ο χειρουργός πράγματι είχε πάει στη δουλειά μεθυσμένος.
Απομακρύνθηκε αμέσως και του αφαιρέθηκε η άδεια.
Η επέμβαση αναβλήθηκε.
Το αγόρι εμπιστεύτηκαν σε άλλον γιατρό, και λίγες μέρες αργότερα όλα πήγαν καλά.
Όλοι έλεγαν μετά: ο Άρτσι δεν ήταν απλώς ένας πιστός φίλος – έγινε φύλακας άγγελος.
Αν δεν ήταν εκείνος, το τέλος θα μπορούσε να ήταν τραγικό.
«Καληνύχτα, αντίο, πεθαίνουμε» -Τα τελευταία λόγια πιλότων πριν την τραγωδία
Τα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων καταγράφουν τις συνομιλίες στο πιλοτήριο και τα δεδομένα πτήσης, δίνοντας εικόνα του τι γίνεται στον αέρα.
«Καληνύχτα, αντίο, πεθαίνουμε»
Σε περίπτωση αεροπορικού δυστυχήματος παρέχουν στους ειδικούς σημαντικές πληροφορίες και αποκαλύπτουν τα τελευταία λεπτά μέσα στο πιλοτήριο. Η Sun συγκέντρωσε τα τελευταία λόγια πιλότων που έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικά δυστυχήματα.
Κάποιος είπε στη μητέρα του «σ’ αγαπώ», άλλοι συνειδητοποίησαν πως χάνουν τη ζωή τους και όλοι είδαν το τέλος τους να έρχεται. «Καληνύχτα, αντίο, πεθαίνουμε» Η πτήση 5055 της Polish Airlines κατευθυνόταν προς τη Νέα Υόρκη το 1987 όταν εξερράγη ο άξονας ενός κινητήρα. Το αεροπλάνο συνετρίβη στο Kabaty Woods της Πολωνίας.
Τα τελευταία λόγια από το πλήρωμα ήταν: «Καληνύχτα, αντίο, πεθαίνουμε».
«Μην το κάνεις αυτό». Το Boeing που εκτελούσε την πτήση 737 της FlyDubai συνετρίβη λόγω έντονης βροχής και ανέμων. Ερευνα για την καταστροφή έδειξε πως ο πιλότος είπε σε ένα μέλος του πληρώματος: «Μην το κάνεις αυτό». Λίγο αργότερα, το αεροπλάνο εξερράγη, με τους 62 επιβάτες να χάνουν τη ζωή τους.
Χρειάστηκαν δύο χρόνια για την ανάκτηση του μαύρου κουτιού της πτήσης 447 της Air France που έπεσε στον Ατλαντικό το 2009. Πριν την πρόσκρουση, κατά την οποία χάθηκαν 228 άνθρωποι, ο πιλότος φώναξε: , είμαστε νεκροί». «Αυτό ήταν παιδιά!
Στην πτήση 352 της Vladivostok Air 136 επιβάτες και εννέα μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους. Σύμφωνα με το planecrashinfo.com, τα τελευταία λόγια του πιλότου ήταν: «Αυτό ήταν παιδιά!

«Πράγματι, οι συνθήκες αυτές δεν φαίνονται πολύ καλές, έτσι;» Η πτήση 901 της Air New Zealand συνετρίβη στις πλαγιές του Ορους Ερεβος, παίρνοντας μαζί της και 257 ψυχές. Μετά από τεχνικό σφάλμα η πτήση κατευθύνθηκε λανθασμένα προς την Ανταρτική. Μία από τις τελευταίες φράσεις του πιλότου ήταν: «Πράγματι, οι συνθήκες αυτές δεν φαίνονται πολύ καλές, έτσι;»
«Μαμά, σ’ αγαπώ» Η πτήση 182 της Pacific Southwest Airlines συγκρούστηκε με ιδιωτικό ελαφρύ αεροσκάφος το 1978, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 135 επιβάτες, ανάμεσά τους και δύο παιδιά.
Επτά άτομα που βρίσκονταν στο έδαφος έχασαν και αυτά τη ζωή τους, καθώς τα αεροσκάφη συνετρίβησαν στο North Park στο Σαν Ντιέγκο. Μέλος του πληρώματος ακούγεται να λέει: «Μαμά, σ’ αγαπώ».
