Κίλι Σφακιανάκη: Χωρίς τον Νότη το τελευταίο «αντίο» στη Ριτσώνα – Συγκίνησαν τα δύο παιδιά της – Ποιο τραγούδι ακούστηκε

Απουσίαζε ο Νότης Σφακιανάκης από την τελετή της αποτέφρωσης της συζύγου του, Κίλι, στη Ριτσώνα – Τα δύο παιδιά τους συγκίνησαν με όσα είπαν – Η τελευταία επιθυμία της εκλιπούσης

Στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας αποχαιρέτησαν συγγενείς και φίλοι την Κίλι Σφακιανάκη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 62 ετών, μετά από μάχη με τη νόσο Πάρκινσον.

Το μεσημέρι του Σαββάτου 8/11 λιγοστοί φίλοι, συγγενείς αλλά και τα παιδιά της εκλιπούσης, Απόλλωνας και Αφροδίτη, συγκεντρώθηκαν για να την αποχαιρετήσουν πριν την αποτέφρωση.

Ωστόσο, απουσίαζε ο πρώην σύζυγός της, Νότης Σφακιανάκης. Ο γνωστός λαϊκός τραγουδιστής έχει αποσυρθεί από το προσκήνιο και από κάθε δημόσια εμφάνιση τα τελευταία χρόνια. Έτσι, δεν έδωσε το “παρών” ούτε στην κηδεία της αγαπημένης του, μένοντας μακριά από τα φωτογραφικά φλας.

Η τελετή έγινε σε φορτισμένη ατμόσφαιρα, παρουσία των δύο παιδιών του ζευγαριού, τα οποία μίλησαν με συγκινητικά λόγια για τη μητέρα τους.

Η Κίλι Σφακιανάκη είχε αφήσει στα παιδιά της σημείωμα με τις τελευταίες της επιθυμίες, όπου εξήγησε ότι επιθυμεί να αποτεφρωθεί και να παιχτούν κάποια αγγλικά μουσικά κομμάτια στο πιάνο, κατά την τελετή.

Στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας βρέθηκε η κάμερα της εκπομπής “Ραντεβού το ΣΚ” για να καλύψει διακριτικά το δυσάρεστο αυτό γεγονός.

Όπως έγινε γνωστό στην εκπομπή του Open, επιθυμία της οικογένειας είναι να ακουστεί κατά τη διάρκεια της τελετής το τραγούδι “Let her go” από Passenger.

Η μάχη με το Πάρκινσον και οι τελευταίες δραματικές στιγμές
Όπως έγινε γνωστό, η Κίλι Σφακιαννάκη, έπασχε από χρόνιο Πάρκινσον. Όπως έγινε γνωστό το βράδυ της Κυριακής, (2/11) γύρω στις 21.00, η άτυχη γυναίκα μεταφέρθηκε στο Ασκληπιείο Βούλας χωρίς σφυγμό. Εκεί, οι γιατροί, παρά τις προσπάθειές τους, δεν κατάφεραν να την επαναφέρουν στη ζωή.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Λιάγκα στην εκπομπή “Πρωινό” του ΑΝΤ1, τον τελευταίο καιρό το σπίτι της Κίλι Σφακιανάκη είχε “μετατραπεί” σε νοσοκομείο, καθώς η γυναίκα έπασχε από τη νόσο του Πάρκινσον, είχε κινητικά προβλήματα και χρειαζόταν βοήθεια κατ’ οίκον.

Η νοσηλεύτριά της ήταν εκείνη που κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά. Όλοι νόμιζαν πως κοιμόταν, αλλά η νοσηλεύτρια κατάλαβε ότι κάτι κακό συμβαίνει και αμέσως ειδοποίησε την κόρη της.

Τότε η Κίλι Σφακιανάκη μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο χωρίς τις αισθήσεις της. Στο Ασκληπιείο Βούλας της έγινε ΚΑΡΠΑ για 40 λεπτά, από τις 21:00 μέχρι τις 21:40, σύμφωνα με το “Πρωινό”, και στη συνέχεια, δηλώθηκε νεκρή.

Στο νοσοκομείο τη συνόδευσε η κόρη της, ενώ ο γιος της βρισκόταν στην Κω, όπου έφτιαχνε το σπίτι τους.

Το περιβάλλον του Νότη Σφακιανάκη έκανε λόγο για ξαφνικό θάνατο της Κίλι. Μάλιστα, μία ημέρα νωρίτερα, το Σάββατο 1η Νοεμβρίου, η Κίλι Σφακιανάκη βρισκόταν σε οικογενειακό τραπέζι και τίποτε δεν προμήνυε τον ξαφνικό χαμό της.

Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ζευγαριού
Ο τραγουδιστής τα τελευταία χρόνια έχει αποτραβηχτεί από τα “φώτα της δημοσιότητας”. Από το 2019, ο Νότης Σφακιανάκης έχει επιλέξει να αποσυρθεί από το τραγούδι θεωρώντας ότι έχει “ολοκληρώσει τον κύκλο του”. Όπως έχει πει χαρακτηριστικά: “Δεν επιστρέφω, δεν έχω λόγο να βγάλω τραγούδια”.

Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ζευγαριού ήταν πριν από αρκετά χρόνια, τον Απρίλιο του 2017 . Το ζευγάρι είχε εμφανιστεί στο αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος” μαζί με την κόρη του, Αφροδίτη.

Η γνωριμία του ζευγαριού και η δημιουργία οικογένειας
Ο Νότης Σφακιανάκης και η Κίλι γνωρίστηκαν στην Κω το 1984. Ο τραγουδιστής γοητεύτηκε αμέσως από τη Βρετανίδα που εργαζόταν ως ξεναγός στο νησί και δεν άργησαν να γίνουν ζευγάρι. Το 1991 ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας και απέκτησαν μαζί δύο δίδυμα παιδιά, τον Απόλλωνα και την Αφροδίτη.

Όλα τα χρόνια που η Κίλι ήταν στο πλευρό του Νότη Σφακιανάκη, προτίμησε να τον στηρίξει διακριτικά, με ηρεμία και αξιοπρέπεια.

Ο Νότης Σφακιανάκης σε μία σπάνια και παλαιότερη συνέντευξή του, είχε χαρακτηρίσει την Κίλι ως το στήριγμα της ζωής του. “Η γυναίκα μου είναι το στήριγμά μου σε ό,τι έχω κάνει. Η μάνα, η μητέρα, η γυναίκα – είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στον πλανήτη”, είχε δηλώσει.

7 Λέξεις που Χρησιμοποιούν Πιο Συχνά τα Καταθλιπτικά Άτομα

Η κατάθλιψη δεν είναι απλώς μια περαστική μελαγχολία ή μια κακή διάθεση που διαρκεί μερικές ημέρες. Είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή που επηρεάζει τη σκέψη, τη συμπεριφορά, τη φυσική υγεία και την καθημερινότητα του ανθρώπου. Εκτός από τα γνωστά συμπτώματα όπως η απομόνωση, η έλλειψη ενδιαφέροντος και η κόπωση, η γλώσσα που χρησιμοποιεί ένα άτομο με κατάθλιψη μπορεί να προσφέρει ενδείξεις για την εσωτερική του κατάσταση.

Πρόσφατες ψυχογλωσσολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι λέξεις που επιλέγει κάποιος μπορούν να αντικατοπτρίσουν το ψυχικό του φορτίο. Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι επτά λέξεις (ή κατηγορίες λέξεων) που εμφανίζονται πιο συχνά στον λόγο ανθρώπων που βιώνουν κατάθλιψη.

1. «Ποτέ»

Η χρήση απόλυτων λέξεων όπως το «ποτέ» συνδέεται συχνά με αρνητική σκέψη και γενικεύσεις. Ένα καταθλιπτικό άτομο μπορεί να πει: «Ποτέ δεν με καταλαβαίνουν» ή «Ποτέ δεν θα αλλάξει τίποτα». Αυτή η μορφή σκέψης ενισχύει την αίσθηση απελπισίας.

2. «Μόνος/Μόνη»

Η μοναξιά είναι βασικό σύμπτωμα της κατάθλιψης. Η συχνή αναφορά στη λέξη «μόνος» ή «μόνη» εκφράζει την εσωτερική αίσθηση απομόνωσης. Π.χ.: «Αισθάνομαι τόσο μόνη, ακόμα κι όταν είμαι με άλλους».

3. «Κουρασμένος» / «Εξαντλημένος»

Η ψυχική καταπόνηση συχνά αποτυπώνεται και σωματικά. Πολλοί άνθρωποι με κατάθλιψη περιγράφουν τον εαυτό τους ως διαρκώς κουρασμένο ή εξαντλημένο, ακόμα κι αν δεν έχουν κάνει κάτι απαιτητικό.

4. «Άχρηστος» / «Ανεπαρκής»

Η αυτοκριτική φτάνει σε ακραία επίπεδα στην κατάθλιψη. Οι λέξεις που εκφράζουν αίσθηση προσωπικής αποτυχίας, όπως «είμαι άχρηστος» ή «δεν αξίζω τίποτα», είναι κοινές.

5. «Λυπάμαι»

Οι άνθρωποι με κατάθλιψη συχνά απολογούνται υπερβολικά, ακόμα και για πράγματα για τα οποία δεν φέρουν ευθύνη. Η λέξη «λυπάμαι» μπορεί να επαναλαμβάνεται υπερβολικά ως ένδειξη χαμηλής αυτοεκτίμησης.

6. «Τίποτα»

Η λέξη «τίποτα» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αίσθηση κενού ή έλλειψης ενδιαφέροντος. Π.χ.: «Δεν με ενδιαφέρει τίποτα πλέον», «τίποτα δεν έχει σημασία».

7. «Θάνατος» / «Τέλος»

Οι πιο ανησυχητικές λέξεις είναι αυτές που σχετίζονται με τον θάνατο ή το τέλος. Αν και δεν δηλώνουν πάντα αυτοκτονικό ιδεασμό, η συχνή αναφορά σε αυτές μπορεί να δείχνει μια βαθιά αίσθηση απόγνωσης.

Η γλώσσα είναι ένας καθρέφτης της ψυχικής μας κατάστασης. Όταν κάποιος χρησιμοποιεί συστηματικά λέξεις με αρνητικό πρόσημο, αυτό μπορεί να είναι ένα σήμα κινδύνου. Η έγκαιρη αναγνώριση τέτοιων μοτίβων μπορεί να οδηγήσει σε πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη.

Πώς Μπορούμε να Βοηθήσουμε;
Ακούστε χωρίς κριτική: Αφήστε το άτομο να εκφραστεί, χωρίς να το διορθώνετε ή να μειώνετε την εμπειρία του.
Προτείνετε βοήθεια: Ενθαρρύνετε την αναζήτηση επαγγελματικής υποστήριξης από ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
Μην απομακρύνεστε: Η παρουσία σας και μόνο μπορεί να προσφέρει παρηγοριά.
Εκφράστε ενδιαφέρον: Μικρές καθημερινές ερωτήσεις όπως «Πώς νιώθεις σήμερα;» μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά.

Συμπέρασμα

Οι λέξεις έχουν δύναμη – όχι μόνο για να εκφράσουν, αλλά και για να αποκαλύψουν. Όταν ακούμε κάποιον να χρησιμοποιεί επανειλημμένα λέξεις όπως «ποτέ», «τίποτα», «μόνος», είναι σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια. Η κατανόηση και η συμπαράσταση είναι θεμέλια για την υποστήριξη ανθρώπων με κατάθλιψη.

Αν παρατηρείτε ότι κάποιος γύρω σας εκφράζεται συχνά με τις παραπάνω λέξεις, απλώστε του το χέρι. Μπορεί να είναι η αρχή για μια θετική αλλαγή στη ζωή του. 💙

Τελικά, η γλώσσα δεν είναι απλώς ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι και ένα παράθυρο στην ψυχή. Όταν προσέχουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε — ή που χρησιμοποιούν οι γύρω μας — γινόμαστε πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων. Σε έναν κόσμο που συχνά τρέχει γρήγορα και αφήνει πίσω του ανθρώπους σε απόγνωση, η κατανόηση αυτών των γλωσσικών μοτίβων μπορεί να λειτουργήσει ως μια γέφυρα προς την ενσυναίσθηση και τη φροντίδα. Η κατάθλιψη δεν είναι ντροπή, και η σιωπή δεν είναι λύση. Αντίθετα, η ειλικρινής συζήτηση, η αποδοχή και η υποστήριξη μπορούν να φέρουν φως στις πιο σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής. Ας μάθουμε να μιλάμε — και ακόμα πιο σημαντικό — να ακούμε. Όταν ακούμε πραγματικά, τότε είμαστε σε θέση να δώσουμε νόημα στις λέξεις των άλλων και να σταθούμε στο πλευρό τους, ως φίλοι, σύντροφοι ή ακόμα και απλοί συνάνθρωποι. Η αλλαγή ξεκινά από την προσοχή και τη φροντίδα. Και αυτό, είναι κάτι που ο καθένας μας μπορεί να προσφέρει.

Ειδήσεις σήμερα