Η Όλγα Δαμάνη είναι μια Ελληνίδα ηθοποιός που έχει εντυπωσιάσει με την ερμηνευτική της ικανότητα σε θεατρικές παραστάσεις και σε τηλεοπτικές σειρές. Ξεκίνησε την καριέρα της στην Τηλεόραση το 1999 και από τότε έχει συμμετάσχει σε αρκετές επιτυχημένες σειρές. Ωστόσο, εκτός από την τηλεόραση, η Δαμάνη έχει επίσης παίξει σε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία της έχουν αποφέρει πολλά βραβεία και διακρίσεις. Η ερμηνευτική της δεξιότητα και η παρουσία της στη σκηνή είναι εντυπωσιακές, καθιστώντας την μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της στην Ελλάδα.
Όλγα Δαμάνη: Ο ρόλος στον «Σασμό» και ό,τι δεν ξέραμε για την προσωπική της ζωής
Σχετικά με την προσωπική της ζωή η αγαπημένη γιαγιά «Βρουλάκενα» έχει αποκαλύψει σε συνέντευξή της ότι δεν θέλησε στη ζωή της να προχωρήσει στη δημιουργία οικογένειας. Η Όλγα Δαμάνη έχει γνωρίσει τα τελευταία δύο χρόνια την αποθέωση από το ελληνικό τηλεοπτικό κοινό, αφού η ερμηνεία της στον «Σασμό» είναι καθηλωτική. Ωστόσο η ηθοποιός έχει εργαστεί για πολλά χρόνια ως ηθοποιός και μάλιστα σε σημαντικές ελληνικές παραγωγές.
Η νέα σειρά του Alpha Σασμός από τη μέρα που έκανε πρεμιέρα, έχει κερδίσει τους τηλεθεατές, οι οποίοι αποθεώνουν τους πρωταγωνιστές για τις εξαιρετικές ερμηνείες. Ανάμεσα στους χαρακτήρες που ξεχώρισαν είναι η μητέρα του Μάρκου Βρουλάκη και γιαγιά της Αργυρώς, η οποία χαρακτηρίζεται ως ολιγόλογη, μα διορατική, με λαϊκή σοφία και βαθιά αίσθηση του δικαίου. Το μοιρολόι της πάνω από τον τάφο του νεκρού παιδιού τους συγκίνησε το κοινό, που με σχόλια του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αποθέωσε την ηθοποιό.
Έτσι, η αγαπημένη αυτή ηθοποιός Όλγα Δαμάνη, είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα που ανήκει στο θέατρο, το οποίο υπηρετεί ασταμάτητα από το 1975 δίπλα σε σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν. Κάποια στιγμή, μετά τη συμμετοχή της στο Νησί, η ηθοποιός εξέφρασε το παράπονο ότι της λείπει πολύ μια καλή σειρά. Και να που ό,τι είπε εισακούστηκε και σήμερα, ως γιαγιά Ρηνιώ του Σασμού απολαμβάνει μια υπέροχη τηλεοπτική συνθήκη, κι εμείς μαζί της.
Όλγα Δαμάνη: Η ζωή της πριν την ηθοποιία και ο ρόλος που καθόρισε την εξέλιξή της
Ακόμα, σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως η τελευταία της δουλειά υπήρξε καθοριστική για το μέλλον της. Ο Μάνος Κατράκης ήταν το πρόσωπο που την έπεισε να ασχοληθεί με το θέατρο, καθώς ήταν πελάτης του δικηγορικού γραφείου στο οποίο εργαζόταν. Το 1975 αποφοίτησε από το Θέατρο Τέχνης και πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Επί μια δεκαετία συμμετείχε μεταξύ άλλων στα έργα: Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, Όρνιθες του Αριστοφάνη, Βάκχες του Ευριπίδη.
Οι άνθρωποι με τους οποίους έχει έρθει επαγγελματικά σε επαφή είναι κορυφαίοι. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης και ο Γρηγόρης Βαλτινός και με μεγάλους σκηνοθέτες του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Έχει παίξει σε ένα επεισόδιο – Flashback της σειράς Άγριες Μέλισσες αλλά και στο “Νησί”, ενώ αξέχαστος παραμένει ο ρόλος της γιαγιάς που υποδύθηκε στην κωμική σειρά του Mega «Κάτω παρτάλι».
Όλγα Δαμάνη: Η εκτόξευση της καριέρας στον «Σασμό» και η απόφαση να μην κάνει οικογένεια
Δεν ήταν τόσο γνωστή ως τηλεοπτική πρωταγωνίστρια. Μπορεί, δηλαδή, να μην την είδαμε ποτέ στην τηλεόραση ως πρωταγωνίστρια, ωστόσο πάντοτε κατάφερνε με την εμφάνιση της στον φακό να καθηλώνει το κοινό και να κλέβει την παράσταση. Η Όλγα Δαμάνη έχει διανύσει μια μακρά πορεία στο θέατρο και τον κινηματογράφο κι έχει υποδυθεί εξαιρετικούς ρόλους, ενσαρκώνοντας μοναδικά δυναμικές γυναίκες.
Τέλος, ένα από τα πρόσωπα που τη σημάδεψε είναι η Κατίνα Παξινού, η οποία αναφώνησε “μπράβο” όταν την είδε για πρώτη φορά να παίζει κατά τη διάρκεια των εξετάσεων στο Εθνικό Θέατρο. “Βρήκα επιτέλους ένα χώρο, όπου μπορώ να υπάρξω και να νιώσω ευτυχισμένη. Μέχρι τότε δεν ήξερα τι να κάνω!” είχε πει για την αντίδραση της μεγάλης ηθοποιού όταν την αντίκρισε σε συνέντευξη της στο περιοδικό Down Town. Mέχρι τότε είχε κάνει αρκετές δουλειές, ωστόσο καμία δεν της ταίριαζε. Είχε εργαστεί ως δακτυλογράφος, ως τηλεφωνήτρια και σε δικηγορικό γραφείο.
Για το γεγονός πως δεν απέκτησε τη δική της οικογένεια, είχε αναφέρει πως ο λόγος ήταν η αφοσίωση της στο θέατρο: «Δεν αισθάνθηκα ότι έλειπε κάτι από τη ζωή μου. Όταν αργότερα αισθάνθηκα αυτή την έλλειψη, ήταν αργά».
Πάρα πολύ καλή ηθοποιός που ανταπεξέρχεται πολύ όμορφα στην επιτυχημένη σειρά Σασμός που διανύει την δεύτερη τηλεοπτική της χρονιά.
Νικήτας Τσακίρογλου: Η ξαφνική γνωριμία και ο γάμος 50 ετών με τη Χρυσούλα Διαβάτη,τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, το εξοχικό στην Επίδαυρο και οι διαφωνίες στο γάμο
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι ένας αναγνωρισμένος Έλληνας ταλαντούχος ηθοποιός. Έχει παίξει σε πολλές ταινίες και σειρές και έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός. Ο ρόλος με τον οποίο μπήκε στα σπίτια μας και όλοι τον έχουμε πλέον στο μυαλό μας είναι ο ρόλος του γέροντα Παΐσιου. Έχει παντρευτεί μαι συνάδελφό του, επίσης λατρεμένη ηθοποιό, τη Χρυσούλα Διαβάτη. Παρακάτω θα δείτε μια αποκαλυπτική συνέντευξη για τη σχέση και το δέσιμο που έχουν μεταξύ τους.
Νικήτας Τσακίρογλου: Ο έρωτας με τη Χρυσούλα Διαβάτη και το ξεκίνημά του
Αρχικά, ο Νικήτας Τσακίρογλου θεωρείται ένας από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους Έλληνες ηθοποιούς. Μάλιστα, ζει όμορφη και ευτυχισμένη προσωπική ζωή, αφού μοιράζεται εδώ και 50 χρόνια τη ζωή του με τη σύζυγό του Χρυσούλα Διαβάτη.
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι γεννημένος το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Προτεινόμενο Άρθρο
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στην παράσταση “Τα Κόκκινα Φανάρια” (1962) και καθιερώθηκε ως ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του Εθνικού.
Νικήτας Τσακίρογλου: Τα πρώτα χρόνια και οι δυσκολίες με την οικογένειά του
Σε συνέντευξή του ο Νικήτας Τσακίρογλου είχε δηλώσει: «Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη». Επίσης, συνέχισε λέγοντας: «Η γιαγιά μου λόγω του ότι ο παππούς ήταν γραμματιζούμενος τον παρότρυνε να έρθουν στην Ελλάδα οικογενειακώς προκειμένου να εργαστεί. Συγκεκριμένα να έρθουν στην Αθήνα όπου ζούσαν οι συγγενείς της. Όταν, λοιπόν, τους έδιωξαν οι Τούρκοι, αρχικά βρέθηκαν σε ένα χωριό όπου ο παππούς έπρεπε να κάνει γεωργικές ή χειρωνακτικές εργασίες και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να είσαι μετανάστης, να ξέρεις γράμματα και να μην μπορείς να πιάσεις την τσάπα. Έτσι πέθανε πολύ γρήγορα από κατάθλιψη. Ήμουν πολύ μικρός όταν τον γνώρισα. Ο δε πατέρας μου ήρθε κατόπιν στην Αθήνα για να δουλέψει. Εδώ συνάντησε τη μητέρα μου και τον… έρωτα».
Έπειτα ανέφερε χαρακτηριστικά με έντονο συναίσθημα τα εξής: «Γεννήθηκα το 1938. Η Κατοχή ήρθε 2-3 χρόνια αργότερα, ήταν από το ‘41 μέχρι και το ’44 που τελείωσε αυτή η ιστορία με τη Γερμανία. Είναι περασμένα-ξεχασμένα όλα αυτά, αν μπορεί βέβαια κανείς να τα ξεχάσει. Βίωσα πράγματα. Βίωσα τα θέματα της Κατοχής, τα θέματα της στέρησης και αργότερα τον Εμφύλιο που έχει αφήσει πολλά δυσάρεστα απομεινάρια και τα εκμεταλλεύονται κάποιοι για να βρεθούν στην εξουσία. Θυμάμαι ακόμα -αν και ήμουν τριών χρονών παιδί- τα συσσίτια».
Τέλος, είπε: «Τις συμπλοκές που γινόντουσαν όταν αριστεροί και δεξιοί πήγαιναν στις παρελάσεις και ο ένας χτυπούσε τον άλλον. Τότε, στην ίδια οικογένεια ήταν ο ένας αδελφός έτσι και ο άλλος αλλιώς. Αυτά δεν ήταν ευχάριστα πράγματα. Δεν ήταν μόνο δύσκολα ήταν και άσχημα.. Δυστυχώς οι μνήμες συντηρούνται ακόμα με σκοπιμότητες. Αυτό με ενοχλεί πολύ. Κάποιοι επωφελούνται από αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει η εξουσία και διαχωρίζει τους ανθρώπους…».
Νικήτας Τσακίρογλου: Το ξεκίνημα μιας σημαντικής πορείας στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο
Σχετικά με τον κινηματογράφο, η πρώτη του ταινία ήταν οι “Προστάτες” το 1973. Πήρε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στον κινηματογράφο.
Επίσης, συμμετείχε στο ΚΘΒΕ, στο Θέατρο Τέχνης του Κουν, στο “Αμφιθέατρο” του Σπύρου Ευαγγελάτου και σε προσωπικούς θιάσους. Τιμήθηκε με το βραβείο “Κατίνα Παξινού” το 1973 και με το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου “Αιμίλιος Βεάκης” το 1997[2]. Συμμετείχε με το Εθνικό Θέατρο στην Πνευματική Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980 και στη Σεούλ το 1988.
Ακόμα, ασχολήθηκε και με τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων. Το 1997 ίδρυσε την Πολιτιστική Εταιρεία “Επιλογή”, ενώ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 2004[3], ο τρίτος μόλις ηθοποιός που αποτελεί διευθυντή κρατικού θεάτρου (μετά τον Αλέξη Μινωτή και το Νίκο Κούρκουλο). Αποτέλεσε τον 14ο καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ από την ίδρυσή του το 1961, ενώ είναι ο πρώτος που τοποθετήθηκε για δεύτερη συνεχή τριετή θητεία. Κατά την περίοδο διεύθυνσής του ήρθε αντιμέτωπος με τα χρόνια οικονομικά προβλήματα του ΚΘΒΕ, που χειροτέρεψαν λόγω και της οικονομικής κρίσης. Τελικά ανακοίνωσε το Μάιο του 2009 την απόφασή του να παραιτηθεί.
Νικήτας Τσακίρογλου: Πως γνώρισε και παντρεύτηκε τη Χρυσούλα Διαβάτη
Είναι πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι η Χρυσούλα Διαβάτη και ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι μαζί 50 ολόκληρα χρόνια και αποτελούν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια.
Οι δύο ηθοποιοί έχουν δημιουργήσει μια όμορφη και αγαπημένη οικογένεια. Έχουν αποκτήσει μια κόρη, η οποία όμως δεν ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα των γονιών της.
Η γυναίκα αυτή είναι συμβολαιογράφος, παντρεμένη και τους έχει χαρίσει δύο πανέμορφα εγγόνια.
Ο ίδιος είχε μιλήσει για τον γάμο του: Είναι πολύ σημαντικό το «μαζί» γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για το θέατρο πρωτίστως και τις ίδιες αγωνίες για να δημιουργήσουμε μία καλύτερη ζωή. Αυτοσκοπός είναι να συντηρείς σωστά τη μονιμότητα και να υπάρχει αυτό το πρωτογενές στοιχείο που την έφτιαξε. Λέγεται έρωτας.
Όταν τη γνώρισα, ήταν ένα κορίτσι έξω καρδιά, γέλαγε και χαιρόταν τη ζωή, και εγώ συνέχεια την επέπληττα: «Γιατί γελάς με χαζομάρες; Σου φαίνεται αστείο αυτό;». Ήταν όμως η διάθεσή της έτσι. Χαρούμενη. Γι’ αυτό και είναι πολύ καλή ηθοποιός. Πολύ καλύτερη από μένα, είναι πολυτάλαντη. Εγώ δεν διανοούμαι για τον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να παίξω σε επιθεώρηση. Η Χρυσούλα τα καταφέρνει. Τραγουδάει, παίζει, έχει καλή κίνηση. Μαζί με τον Θύμιο Καρακατσάνη είναι οι καλύτεροι ηθοποιοί της νεότερης γενιάς που υπήρξαν στο θέατρο, αυτοφυή ταλέντα. Ταλέντα που τα γέννησε η φύση. Εμείς, οι υπόλοιποι, έχουμε βάλει πολύ μυαλό μέσα…
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είχε τονίσει: Μου αρέσει να πηγαίνω στη δουλειά μου, να οδηγώ το αυτοκίνητό μου κ.ο.κ. Δεν μου λείπει κάτι. Έχω επίσης, εδώ και τριάντα χρόνια, ένα εξοχικό στην Επίδαυρο και, όποτε μπορώ, φεύγω για εκεί. Πιάνω την τσάπα, τον γκασμά και φυτεύω. Θα ήθελα να ξέρω περισσότερα πράγματα για τη γη, αλλά μεγάλωσα στην Αθήνα. Βέβαια, λένε πως «Όταν κάτι το στερείσαι, το αγαπάς περισσότερο». Από εκεί και πέρα, επιζητώ την οικογενειακή ηρεμία, που καλό είναι να τη βρει κανείς. Τη δυνατότητα των νέων γνωριμιών και της ανανέωσης τη γεύομαι από το θέατρο. Στο σπίτι μου θέλω ησυχία!
