Η Αν Λόμπεργκ, η διάσημη ηθοποιός και τραγουδίστρια, ήταν αναμφισβήτητα μια όμορφη γυναίκα στα νιάτα της και δεν πέρασε απαρατήρητη. Η επιτυχημένη της καριέρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό περιλάμβανε συμμετοχές σε μεγάλες παραγωγές, καθώς και παρουσίες στο επίκεντρο της προσοχής για χρόνια, με τα φώτα να είναι στραμμένα πάνω της.
Αν Λόμπεργκ: Λίγα λόγια
Η πασίγνωστη ηθοποιός Ανν Λόμπεργκ γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1949 στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας. Το 1967 ήρθε στην Ελλάδα για τουρισμό και γνώρισε τον σκηνοθέτη Β. Γεωργιάδη. Εκείνος αναζητούσε μία ξένη για την επόμενη ταινία του και αμέσως της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Με την πρώτη της ταινία, «Κορίτσια στον Ήλιο (1968)», έγινε πολύ δημοφιλής και έτσι έμεινε στην Ελλάδα μέχρι το τέλος του 1969. Πήρε μέρος σε 3 ακόμα ταινίες μεγάλου μήκους, όπως το «Ραντεβού με μία άγνωστη (1968)» του ίδιου σκηνοθέτη, καθώς και σε 3 ταινίες τουριστικού περιεχομένου όπως «Η Γοργόνα της Ελλάδος (1969). Αργότερα συνέχισ ενα εργάζεται στο θέατρο. Επίσης, συνέχισε ως φωτομοντέλο και έκανε μαθήματα για να βελτιώσει την κίνηση και τη φωνή της. Τη δεκαετία του ΄90 δούλευε στη Γαλλία ως παραγωγός τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Αν Λόμπεργκ: Καριέρα
Στο θέατρο εμφανίστηκε στην παράσταση «Ένα, Δύο, Τρία» το 1968. Παρέμεινε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως φωτομοντέλο, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα χορού και φωνητικής.
Αν Λόμπεργκ: Ταινίες που έπαιξε
1965: To nisi tis Afroditis
1968: Girls in the Sun – Annabel Stone
1968: Appointment with a stranger – Irene
1968: Mother Goes Greek
1971: The Deadly Trap – La deuxième baby sitter (uncredited)
1974: Paul and Michelle – Susannah
1975: Love and Death – Olga
1975: Synomosia sti Mesogeio – Samantha
1976: Seven Nights in Japan – Jane Hollander
1977: The Simple Past – Josepha
1978: Le dernier amant romantique
1979: Moonraker – Museum Guide (Drax’s Girl)
1979: Ciao, les mecs – Nicole
1979: Le divorcement – Eva
1982: L’amour des femmes – Hélène
1989: The Unbearable Lightness Of Being – Swiss Photographer
Το 1969 πήγε στο Παρίσι όπου ξεκίνησε τη νέα σταδιοδρομία της ως τραγουδίστρα. Κυκλοφόρησε μερικά άλμπουμ και τραγούδια όπου τραγουδά στα γαλλικά και τα αγγλικά.
Σε όσες ταινίες αμερικανικές, γαλλικές έχει εμφανιστεί καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας της, έπαιξε μόνο σε υποστηρικτικούς ρόλους.
Η Λόνμπεργκ μιλάει άπταιστα αγγλικά και γαλλικά και έχει ζήσει στη Γαλλία για αρκετά χρόνια.
Αν Λόμπερκγ: Το ταξίδι για τη βράβευση
«Η Αν ήρθε από τη Γαλλία μόνο για τα Βραβεία. Χρειάστηκε να αλλάξει δύο τρένα για να φτάσει στο αεροδρόμιο του Ορλί και να πάρει την πτήση για Αθήνα. Δεν έμεινε. Ήθελα κι εγώ να τη δω, να έχουμε λίγο χρόνο στη διάθεση μας, να πούμε τα νέα μας, άλλωστε, είναι φίλες με τη γυναίκα μου, όμως έφυγε την επομένη…»
Αν Λόμπερκγ: Τα λόγια του Γιάννη Βόγλη
Η ιδέα της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου να ξανασμίξει επί σκηνής ζευγάρια που έγραψαν ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο, αποτίοντας φόρος τιμής στους Έλληνες δημιουργούς, ήταν αναμφίβολα, από τις πιο «τρυφερές» στιγμές της εφετινής τελετής απονομής.
Αν Λόμπεργκ: Τα γυρίσματα και ο θυελλώδης έρωτας
Στο καλοκαίρι που γυρίστηκε η ταινία, στη γνωριμία του με την Αν Λόμπεργκ, στα μικρά μυστικά (όπως ο έρωτας -μάλλον, χωρίς ανταπόκριση- του Βασίλη Γεωργιάδη για την Αν Λόμπεργκ και ο σιωπηλός έρωτας της Λόμπεργκ, κατά δήλωση της ίδιας -επίσης, χωρίς ανταπόκριση- για τον Γιάννη Βόγλη), αλλά και στη συνέχεια, όπως την αποφάσισε η ίδια η ζωή.
«Την Αν την ανακάλυψε ο Βασίλης (σ.σ. Γεωργιάδης). Την είδε ενώ η Αν έκανε διακοπές στην Ελλάδα, αναζητούσε μία ξένη για τον ρόλο, τής έκανε την πρόταση, δέχτηκε. Με τον Βασίλη είχαμε γίνει φίλοι μετά «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», οπότε, όταν του πρότεινα να κάνουμε τα γυρίσματα στο Μπατσί της Ανδρου (είμαι μισός Ανδριώτης), συμφώνησε αμέσως. Τα πράγματα ήταν και τότε δύσκολα. Ο Βασίλης με έναν βοηθό, ο Γιώργος Αρβανίτης με έναν βοηθό και οι ηθοποιοί. Σκεφτείτε ότι, σε μία σκηνή ο Γεωργιάδης παίζει τον σερβιτόρο…»«Η Αν ήταν 19 χρονών. Ένα όμορφο, ψηλό κορίτσι από πατέρα Σουηδό και μητέρα Αμερικανίδα, ένα απλό, γλυκό, ζεστό πλάσμα που το αγαπούσες αμέσως…»
Προτεινόμενο Άρθρο
Η φήμη ότι η Λόμπεργκ αποκάλυψε χρόνια μετά, ότι σας ερωτεύτηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αληθεύει; ρωτούμε τον Γιάννη Βόγλη. «Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Γεωργιάδης ερωτεύτηκε την Αν. Δεν μπορώ να πω εάν η Αν ανταποκρίθηκε, νομίζω πως όχι. Ως προς εμένα, υπήρξε μία φυσική έλξη, όχι ερωτική, άλλωστε τότε ήμουν ήδη παντρεμένος με τη γυναίκα μου -με μια πολύ ωραία γυναίκα- και είχα ένα γιο τριών χρονών…»
Αν Λόμπεργκ: Η φράση που κρατάει μέχρι σήμερα
«Περάσαμε ένα μήνα στο νησί, τόσο κράτησαν τα γυρίσματα… Κάνουμε λοιπόν, τη σκηνή που λέω την ατάκα «Στάσου, μύγδαλα», η ζέστη είναι φοβερή, πάμε το πλάνο ξανά και ξανά, έχω κουραστεί, πρέπει να τρέχω, φοράω και τη βαριά κάπα του βοσκού που με ζεσταίνει ακόμη περισσότερο και όταν πάμε πλάνο τελευταία φορά, γυρίζει η Αν και μου λέει προφητικά: «Βόγλη, αυτή η φράση θα σε κυνηγάει σε όλη σου τη ζωή… Και μια και τα θυμόμαστε, η σκηνή με τη βούρτσα που έπεσε ήταν τυχαία. Αλλά, ήταν τόσο φυσική, που τελικά εντάχθηκε …
Πάντως, η αρχική ιδέα ήταν να γίνει μία ταινία σπονδυλωτή. Είχε βραβευθεί τότε ο Παντελής Βούλγαρης για την ταινία «Τζίμης ο Τίγρης» και η σκέψη ήταν τα «Κορίτσια στον Ηλιο» να είναι μία από τρεις ιστορίες, πράγμα που τελικά, δεν έγινε, γιατί η ταινία βγήκε καλή και καταλάβαμε ότι μπορούσε να σταθεί αυτόνομα…»
Αν Λόμπεργκ: Συνέχεια του «Κορίτσια στον Ηλιο» ή όχι
«Από τότε κρατάμε επικοινωνία, μιλάμε, είναι φίλες και με τη γυναίκα μου. Η Αν είναι ένα πρόσωπο που εκτιμώ. Παραμένει απλή και ζεστή, όπως όταν τη γνώρισα. Ίσως επειδή διάλεξε να ζήσει στη φύση…
Μάλιστα, είχα την ιδέα να κάνω μία ταινία συνέχεια του «Κορίτσια στον Ήλιο», όπου το ζευγάρι συναντάται μετά από πολλά χρόνια και πολλά γεγονότα, στην περίοδο της ωριμότητας του…»
Πάντως, ανεξάρτητα από το αν το σχέδιο για τη συνέχεια, το σίκουελ της ταινίας «Κορίτσια στον Ηλιο» πραγματοποιηθεί, ο Γιάννης Βόγλης αναχωρεί για Πάτμο στις 4 Μαΐου. Είναι στη διανομή, στο διεθνές καστ της νέας ταινίας της Αντζελας Ισμαήλου, τα γυρίσματα της οποίας πραγματοποιούνται στην Πάτμο.
«Έχω τον ρόλο του ηγούμενου του μοναστηριού» λέει «και διαβάζοντας το σενάριο, διαπίστωσα ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μεταξύ άλλων, η συνάντηση του ηγουμένου με έναν ιερέα προτεστάντη και οι συζητήσεις των δύο ανδρών σε θέματα θεολογικού και φιλοσοφικού ενδιαφέροντος…»
Νικήτας Τσακίρογλου: Η ξαφνική γνωριμία και ο γάμος 50 ετών με τη Χρυσούλα Διαβάτη,τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, το εξοχικό στην Επίδαυρο και οι διαφωνίες στο γάμο
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι ένας αναγνωρισμένος Έλληνας ταλαντούχος ηθοποιός. Έχει παίξει σε πολλές ταινίες και σειρές και έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός. Ο ρόλος με τον οποίο μπήκε στα σπίτια μας και όλοι τον έχουμε πλέον στο μυαλό μας είναι ο ρόλος του γέροντα Παΐσιου. Έχει παντρευτεί μαι συνάδελφό του, επίσης λατρεμένη ηθοποιό, τη Χρυσούλα Διαβάτη. Παρακάτω θα δείτε μια αποκαλυπτική συνέντευξη για τη σχέση και το δέσιμο που έχουν μεταξύ τους.
Νικήτας Τσακίρογλου: Ο έρωτας με τη Χρυσούλα Διαβάτη και το ξεκίνημά του
Αρχικά, ο Νικήτας Τσακίρογλου θεωρείται ένας από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους Έλληνες ηθοποιούς. Μάλιστα, ζει όμορφη και ευτυχισμένη προσωπική ζωή, αφού μοιράζεται εδώ και 50 χρόνια τη ζωή του με τη σύζυγό του Χρυσούλα Διαβάτη.
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι γεννημένος το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στην παράσταση “Τα Κόκκινα Φανάρια” (1962) και καθιερώθηκε ως ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του Εθνικού.
Νικήτας Τσακίρογλου: Τα πρώτα χρόνια και οι δυσκολίες με την οικογένειά του
Σε συνέντευξή του ο Νικήτας Τσακίρογλου είχε δηλώσει: «Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη». Επίσης, συνέχισε λέγοντας: «Η γιαγιά μου λόγω του ότι ο παππούς ήταν γραμματιζούμενος τον παρότρυνε να έρθουν στην Ελλάδα οικογενειακώς προκειμένου να εργαστεί. Συγκεκριμένα να έρθουν στην Αθήνα όπου ζούσαν οι συγγενείς της. Όταν, λοιπόν, τους έδιωξαν οι Τούρκοι, αρχικά βρέθηκαν σε ένα χωριό όπου ο παππούς έπρεπε να κάνει γεωργικές ή χειρωνακτικές εργασίες και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να είσαι μετανάστης, να ξέρεις γράμματα και να μην μπορείς να πιάσεις την τσάπα. Έτσι πέθανε πολύ γρήγορα από κατάθλιψη. Ήμουν πολύ μικρός όταν τον γνώρισα. Ο δε πατέρας μου ήρθε κατόπιν στην Αθήνα για να δουλέψει. Εδώ συνάντησε τη μητέρα μου και τον… έρωτα».
Έπειτα ανέφερε χαρακτηριστικά με έντονο συναίσθημα τα εξής: «Γεννήθηκα το 1938. Η Κατοχή ήρθε 2-3 χρόνια αργότερα, ήταν από το ‘41 μέχρι και το ’44 που τελείωσε αυτή η ιστορία με τη Γερμανία. Είναι περασμένα-ξεχασμένα όλα αυτά, αν μπορεί βέβαια κανείς να τα ξεχάσει. Βίωσα πράγματα. Βίωσα τα θέματα της Κατοχής, τα θέματα της στέρησης και αργότερα τον Εμφύλιο που έχει αφήσει πολλά δυσάρεστα απομεινάρια και τα εκμεταλλεύονται κάποιοι για να βρεθούν στην εξουσία. Θυμάμαι ακόμα -αν και ήμουν τριών χρονών παιδί- τα συσσίτια».
Τέλος, είπε: «Τις συμπλοκές που γινόντουσαν όταν αριστεροί και δεξιοί πήγαιναν στις παρελάσεις και ο ένας χτυπούσε τον άλλον. Τότε, στην ίδια οικογένεια ήταν ο ένας αδελφός έτσι και ο άλλος αλλιώς. Αυτά δεν ήταν ευχάριστα πράγματα. Δεν ήταν μόνο δύσκολα ήταν και άσχημα.. Δυστυχώς οι μνήμες συντηρούνται ακόμα με σκοπιμότητες. Αυτό με ενοχλεί πολύ. Κάποιοι επωφελούνται από αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει η εξουσία και διαχωρίζει τους ανθρώπους…».
Νικήτας Τσακίρογλου: Το ξεκίνημα μιας σημαντικής πορείας στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο
Σχετικά με τον κινηματογράφο, η πρώτη του ταινία ήταν οι “Προστάτες” το 1973. Πήρε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στον κινηματογράφο.
Επίσης, συμμετείχε στο ΚΘΒΕ, στο Θέατρο Τέχνης του Κουν, στο “Αμφιθέατρο” του Σπύρου Ευαγγελάτου και σε προσωπικούς θιάσους. Τιμήθηκε με το βραβείο “Κατίνα Παξινού” το 1973 και με το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου “Αιμίλιος Βεάκης” το 1997[2]. Συμμετείχε με το Εθνικό Θέατρο στην Πνευματική Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980 και στη Σεούλ το 1988.
Ακόμα, ασχολήθηκε και με τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων. Το 1997 ίδρυσε την Πολιτιστική Εταιρεία “Επιλογή”, ενώ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 2004[3], ο τρίτος μόλις ηθοποιός που αποτελεί διευθυντή κρατικού θεάτρου (μετά τον Αλέξη Μινωτή και το Νίκο Κούρκουλο). Αποτέλεσε τον 14ο καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ από την ίδρυσή του το 1961, ενώ είναι ο πρώτος που τοποθετήθηκε για δεύτερη συνεχή τριετή θητεία. Κατά την περίοδο διεύθυνσής του ήρθε αντιμέτωπος με τα χρόνια οικονομικά προβλήματα του ΚΘΒΕ, που χειροτέρεψαν λόγω και της οικονομικής κρίσης. Τελικά ανακοίνωσε το Μάιο του 2009 την απόφασή του να παραιτηθεί.
Νικήτας Τσακίρογλου: Πως γνώρισε και παντρεύτηκε τη Χρυσούλα Διαβάτη
Είναι πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι η Χρυσούλα Διαβάτη και ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι μαζί 50 ολόκληρα χρόνια και αποτελούν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια.
Οι δύο ηθοποιοί έχουν δημιουργήσει μια όμορφη και αγαπημένη οικογένεια. Έχουν αποκτήσει μια κόρη, η οποία όμως δεν ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα των γονιών της.
Η γυναίκα αυτή είναι συμβολαιογράφος, παντρεμένη και τους έχει χαρίσει δύο πανέμορφα εγγόνια.
Ο ίδιος είχε μιλήσει για τον γάμο του: Είναι πολύ σημαντικό το «μαζί» γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για το θέατρο πρωτίστως και τις ίδιες αγωνίες για να δημιουργήσουμε μία καλύτερη ζωή. Αυτοσκοπός είναι να συντηρείς σωστά τη μονιμότητα και να υπάρχει αυτό το πρωτογενές στοιχείο που την έφτιαξε. Λέγεται έρωτας.
Όταν τη γνώρισα, ήταν ένα κορίτσι έξω καρδιά, γέλαγε και χαιρόταν τη ζωή, και εγώ συνέχεια την επέπληττα: «Γιατί γελάς με χαζομάρες; Σου φαίνεται αστείο αυτό;». Ήταν όμως η διάθεσή της έτσι. Χαρούμενη. Γι’ αυτό και είναι πολύ καλή ηθοποιός. Πολύ καλύτερη από μένα, είναι πολυτάλαντη. Εγώ δεν διανοούμαι για τον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να παίξω σε επιθεώρηση. Η Χρυσούλα τα καταφέρνει. Τραγουδάει, παίζει, έχει καλή κίνηση. Μαζί με τον Θύμιο Καρακατσάνη είναι οι καλύτεροι ηθοποιοί της νεότερης γενιάς που υπήρξαν στο θέατρο, αυτοφυή ταλέντα. Ταλέντα που τα γέννησε η φύση. Εμείς, οι υπόλοιποι, έχουμε βάλει πολύ μυαλό μέσα…
Ο Νικήτας Τσακίρογλου είχε τονίσει: Μου αρέσει να πηγαίνω στη δουλειά μου, να οδηγώ το αυτοκίνητό μου κ.ο.κ. Δεν μου λείπει κάτι. Έχω επίσης, εδώ και τριάντα χρόνια, ένα εξοχικό στην Επίδαυρο και, όποτε μπορώ, φεύγω για εκεί. Πιάνω την τσάπα, τον γκασμά και φυτεύω. Θα ήθελα να ξέρω περισσότερα πράγματα για τη γη, αλλά μεγάλωσα στην Αθήνα. Βέβαια, λένε πως «Όταν κάτι το στερείσαι, το αγαπάς περισσότερο». Από εκεί και πέρα, επιζητώ την οικογενειακή ηρεμία, που καλό είναι να τη βρει κανείς. Τη δυνατότητα των νέων γνωριμιών και της ανανέωσης τη γεύομαι από το θέατρο. Στο σπίτι μου θέλω ησυχία!
