Προφήτης Ηλίας: ΓΕΝΙΚΑ: Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήταν ο σημαντικότερος προφήτης του Θεού, γιος του Σωβάκ καταγόμενος από τη Θέσβη της Γαλαάδ. Έδρασε στα χρόνια του βασιλιά Αχαάβ, κατά τον 9ο-10ο αιώνα π.Χ..
Ανατρıχıάζει η μεγάλη προφnτεία της Αποκάλnψnς
Πολλοί αγνοούν πως ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε. Ο προφήτης Ηλίας ανελήφθη προς τον ουρανό και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Χριστού και των πατέρων είναι αυτός που θα έλθει και θα αποκαταστήσει τα πάντα.
Το όνομα Ηλίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού ( אליהו ), που σημαίνει “Θεός μου είναι ο Ιεχωβά». Αναφορές στον Ηλία περιέχονται και στο Κοράνιο. (6:85· 37:123-132) Ο Ηλίας είναι αυτός που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό, κάνοντας τους Ισραηλίτες με μια φωνή να πουν: «Αληθώς Κύριος ο Θεός, αυτός ο Θεός» (Γ΄ Βασιλειών ιη’ 39).
Διαβάστε τί γράφεται στην Αποκάλυψη, στο βιβλίο της Αποκαλύψεως στο 11ο κεφάλαιο, πάνω σ’ εκείνο το θέμα του ελέγχου του Αντιχρίστου υπό του Προφήτου Ηλία, και τί θα γίνει παρακάτω, «και δώσω, λέει ο Θεός, τοις δυσί μάρτυσί μου, και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα… ούτοι έχουσιν εξουσίαν τον ουρανόν κλείσαι, ίνα μη υετός βρέχη τας ημέρας της προφητείας αυτών. και… το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου… αποκτενεί αυτούς.»
Παραλείπονται μερικοί στίχοι, για λόγους συντομίας. Και θα δώσω στους δυο μάρτυρές μου, λέει ο Χριστός, και θα προφητεύσουν. Λέγονται μάρτυρες, γιατί θα δώσουνε μία μαρτυρία. λέγονται ακόμη και προφήτες, γιατί θα προφητεύσουν.
Ο Προφήτης Ηλίας. Έργο του Μιχαήλ Δαμασκηνού. (Μονή Σταυρονικήτα, Άγιον Όρος)
Πόσο θα προφητεύσουν; Χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες, ίσον τριάμισι χρόνια. Πόσες μέρες είχε κρατήσει την ανομβρία τότε ο Προφήτης; Τριάμισι χρόνια. Το ίδιο φαινόμενο, από το ίδιο πρόσωπο!
Διαβάστε πώς το λέει η Καινή Διαθήκη αυτό. «Αυτοί θα έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μην πέσει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους.»! Το κήρυγμα της μετανοίας λοιπόν θα διαρκέσει τριάμισι χρόνια, όσο και η περίοδος της ανομβρίας.
Αλλά τότε, λέει, το Θηρίον που θα ανεβεί από την άβυσσο, ο Αντίχριστος, μη ανεχόμενος την παρουσία και τον έλεγχο των δύο Προφητών, θα τους φονεύσει και θα αφήσει τα σώματά τους άταφα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ.
Προφήτης Ηλίας
Προφήτης Ηλίας: Η ανατριχιαστική προφητεία
Ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και λέει:
«Αποσταλήσεται Ενώχ και Ηλίας ο Θεσβίτης … και υπ’ αυτού αναιρεθήσονται.»
Γι’ αυτούς τους δύο Προφήτες μας λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι θα τους δει όλος ο κόσμος, αφού θα ‘χουν φονευθεί στην πλατεία της Ιερουσαλήμ.
Βέβαια αυτό δείχνει ότι εκεί θα κυβερνήσει ο Αντίχριστος, τον οποίο θα ελέγξουν, αλλά και θα καταδείξουν οι δύο Προφήτες ότι αυτός τελικά είναι ο Αντίχριστος. Θα τους φονεύσει όμως, λέει, και τότε θα δουν τον φόνο τους «γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί».
Είναι μια συνηθισμένη φράση που χρησιμοποιείται στην Αποκάλυψη από τον ευαγγελιστή Ιωάννη, αλλά χρησιμοποιείται και από τον προφήτη Δανιήλ.
Πώς θα δουν αυτές οι «γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί» την αναίρεση, τον θάνατο των δύο Προφητών; Ασφαλώς με την τηλεόραση!
Μπορούσαν ποτέ να φανταστούν οι παλιότεροι ότι θα ερχόταν η τηλεόραση;… Θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι όλοι οι λαοί θα μπορούσαν έτσι να βλέπουν;… Κι όμως σήμερα είναι δυνατόν.
Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ: Ο προφήτης Ηλίας, ενώ δεν έγραψε ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μεγάλη προφητεία. Το έργο του, ο τρόπος που έζησε και έφυγε από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι μέγιστη. Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, μεστές βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, το όρος Σινά και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης, είναι οι τρεις κορυφές, που αναφέρονται στη δόξα του. Ο προφήτης Ηλίας είναι παρών στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Αξίζει όμως να ασχοληθούμε με ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό περιστατικό της ζωής του. [Βοηθός μας θα είναι ο λόγος του μακαριστού αρχιμανδρίτη Αθανασίου Μυτιληναίου, ηγουμένου της Μονής του Αγίου Δημητρίου Στομίου, ενός εκ των κορυφαίων ερμηνευτών του Θείου Λόγου, φωτιστή των Λαρισαίων του καιρού μας, το έργο του οποίου διασώζεται εις το διηνεκές χάρις στις άοκνες προσπάθειες πολλών πνευματικών παιδιών του μέσα από το διαδίκτυο ή έντυπες εκδόσεις απομαγνητοφωνημένων κηρυγμάτων του.] Το περιστατικό που αναφερόμαστε δίνει έναν τύπο των εσχάτων ημερών. Στις μέρες μας το παραγκωνισμένο και παραθεωρημένο βιβλίο της Αποκαλύψεως έρχεται στην επικαιρότητα, διαβάζοντας εκεί όσα έχουν σχέση με τα έσχατα. Έσχατα λέγονται εκείνα τα οποία αφορούν στο τέλος της Ιστορίας, όταν πλησιάζει ο δεύτερος ερχομός του Κυρίου. Η ζωή του προφήτου Ηλιού είναι ζωή ενός αντιτύπου που δείχνει το πρωτότυπο στα έσχατα.
βορείου βασιλείου, που οδήγησε στην κατάλυσή του από τους Ασσυρίους. Τα λόγια του Προφήτη ηχούν, ίσως, περίεργα στ’ αυτιά μας: «γυναίκες φοράτε τα φουστάνια σας τα ωραία, με τις χρυσές ζώνες και τα χρυσοκεντημένα μεταξωτά σας ρούχα! Σκοινί θα μπει στη μέση σας και θα συρθείτε ξυπόλητες στη γη της αιχμαλωσίας!». Ακούοντας αυτά ο Αχαάβ, έμεινε έκπληκτος και πριν αντιδράσει, ο Προφήτης εξαφανίστηκε. Τότε ο Αχαάβ άρχισε να καταδιώκει τον Προφήτη.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ: Ο Θεός όμως προστατευσε τον Προφήτη Του από τον Αχαάβ και από τον λιμό που ακολούθησε την ανομβρία. Ο Θεός είπε στον Ηλία: «πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χορράθ του επί προσώπου Ιορδάνου, και έσται εκ του χειμάρρου πίεσαι ύδωρ, και τοις κόραξιν εντελούμαι διατρέφειν σε εκεί”. Δηλαδή ο Θεός θα φρόντιζε και για το νερό και την τροφή του Προφήτη, που θα του την έφερναν … κοράκια!
Όμως η εντολή του Θεού να κρυφτεί ο Προφήτης Του αφορά και στον λαό του Θεού, την περίοδο των εσχάτων, κι αυτό διότι ο Προφήτης αποτελεί τύπος των εσχάτων. Ιστορικός τύπος είναι περιστατικά της Παλαιάς Διαθήκης που είναι σκιά πραγμάτων που αφορούν την περίοδο του Ευαγγελίου αλλά και των εσχάτων. Έτσι, για παράδειγμα το εβραϊκό Πάσχα (Πεσάχ), που σημαίνει πέρασμα από την Αίγυπτο στη Χαναάν, είναι τύπος της Ανάστασης του Κυρίου και του περάσματος από τη ζωή, που οδηγεί στον πνευματικό θάνατο, στην αιώνια ζωή, ενώ η διάβαση της Ερυθράς είναι ο τύπος του Μυστηρίου του Βαπτίσματος. Έτσι κι εδώ το γεγονός που συνέβη ανάμεσα στον Προφήτη και τον Αχαάβ είναι ένα γεγονός, και ένας ιστορικός τύπος των εσχάτων. Διότι ο Αχαάβ είναι αντίτυπο του Αντιχρίστου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΠΑΡΩΝ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ: Ο Ηλίας θα είναι παρών και στις ημέρες του Αντιχρίστου! Άλλωστε, ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε, αναλήφθηκε. Θα επανέλθει! Και όπως ήλεγξε τον Αχαάβ, έτσι θα ελέγξει και τον Αντίχριστο. Και το καταπληκτικό: τριάμισι χρόνια ανομβρία επέφερε ο προφήτης Ηλίας στον Αχαάβ, τριάμισι χρόνια ανομβρία θα επιφέρει και στον Αντίχριστο! “Έτσι, έχουμε το μοναδικό φαινόμενο, που ένα πρόσωπο, ο προφήτης Ηλίας, αποτελεί και ιστορικό αντίτυπο σ’ εκείνη την εποχή, αλλά και ένα ιστορικό πρωτότυπο στο μέλλον, στα έσχατα.” (π. Αθ. Μυτιληναίος). Έτσι λοιπόν το ίδιο πρόσωπο είναι παρόν και στη μία και στην άλλη περίπτωση.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡ. ΗΛΙΑ: Το βιβλίο της Αποκαλύψεως (ια΄κεφ.), διαβάζουμε: “Και θα δώσω”, λέει ο Χριστός “στους δυο μάρτυρές μου”, ο ένας από τους οποίους είναι ο Προφήτης Ηλίας, “και θα προφητεύσουν”. Λέγονται μάρτυρες, γιατί θα δώσουν μία μαρτυρία. Λέγονται και προφήτες, γιατί θα προφητεύσουν. Η διάρκεια της προφητείας τους θα είναι χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες, ή τριάμισι χρόνια. Πόσες μέρες είχε κρατήσει την ανομβρία τότε ο Προφήτης; Τριάμισι χρόνια.
Το ίδιο φαινόμενο, από το ίδιο πρόσωπο! Και η Αποκάλυψη λέει πιο κάτω: «Αυτοί θα έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μην πέσει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους.»! Το κήρυγμα της μετανοίας λοιπόν θα διαρκέσει τριάμισι χρόνια, όσο και η περίοδος της ανομβρίας. Στη συνέχεια ο Αντίχριστος, που δεν θα ανεχθεί τον προφητικό έλεγχο, θα τους φονεύσει αφήνοντας τα σώματά τους άταφα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτούς τους δύο Προφήτες λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι θα τους δει όλος ο κόσμος, αφού θα ‘χουν φονευθεί στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Το φόνο μάλιστα των Προφητών θα τον δουν: “γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί». Κι ενώ αυτό ήταν αδύνατο για την εποχή που γράφηκε η Αποκάλυψη, σήμερα φαίνεται εύκολο χάρη στην τηλεόραση και το διαδίκτυο. Η Αποκάλυψη προσθέτει ότι, στα 3,5 χρόνια της κυριαρχίας του Αντιχρίστου, ο πιστός λαός πρέπει να αποκρυβεί «μικρόν όσον όσον», ακριβώς όπως ο Ηλίας στα χρόνια του, υπό τύπον Αντιχρίστου, Αχαάβ. Πρέπει ο λαός του Κυρίου να κρυφτεί για να γλυτώσει τον θάνατο και για να αποφύγει τις επιδράσεις της κυριαρχία του Αντιχρίστου. Όσον αφορά τις επιδράσεις αυτές, αρκεί να δούμε σήμερα, που δεν υπάρχει διωγμός των πιστών, πόσο εύκολα απομακρύνθηκε ο Ελληνισμός από την Εκκλησία χάρις στην εκκοσμίκευση. “Κι ακόμα δεν ήρθε ο Αντίχριστος. Και πού να ‘ρθει και να επιβάλει πείνα και οικονομικό αποκλεισμό! Τι θα γίνει τότε;” (π. Αθ. Μυτιληναίος). Ο λαός του Θεού θα κρυφτεί στην έρημο όπως ο Προφήτης αλλά και αυτοί που περιστοίχιζαν τότε τον προφήτη Ηλία. Αυτοί τότε, και η Εκκλησία στα έσχατα, καταφεύγουν στην έρημο, κρύβονται. Όμως, ας θυμηθούμε, από την έρημο ξεκίνησε η Εκκλησία.
Διαβάζουμε στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος φωνάζει και λέει ότι έρχεται ο Μεσσίας, δείχνοντάς τον από την έρημο. Εκεί είναι τα θεμέλια της Εκκλησίας. Στην έρημο θα καταλήξει. Και η Αποκάλυψη συνεχίζει: “ο Αντίχριστος, πίσω από τον οποίο είναι ο Διάβολος, θα διώξει την Εκκλησία, γι’ αυτό εκείνη θα καταφύγει στην έρημο, και θα βγάλει νερό από το στόμα του, για να την πνίξει”. Το νερό που βγάζει ο Διάβολος, και ο Αντίχριστος, είναι τα διάφορα κοινωνικά και φιλοσοφικά συστήματα, που θέλουν να πνίξουν τον σύγχρονο Χριστιανό. Είναι σαν κάποιος να μας δίνει να φάμε, υπό τον όρο να ακολουθήσουμε το κοινωνικό, οικονομικό ή αιρετικό σύστημα, που αυτός προσφέρει. Κάτι δηλαδή ανάλογο με τα πουλημένα πρωτοτόκια του Ησαύ έναντι ενός πιάτου φαγητού! Άρα οι πιστοί που θα δεχθούμε την “προσφορά” του Αντιχρίστου θα χαθούμε. Και όμως, ο Θεός θα βοηθήσει την διωκόμενη Εκκλησία Του, όπως βοήθησε τον περιούσιο, πάλαι ποτέ, λαό Του στη διάβαση της Ερυθράς, χρησιμοποιώντας στοιχεία της φύσης με τέτοιο τρόπο ώστε και να διαφυλαχθεί ο Ισραήλ και να καταποντιστούν οι διώκτες του. Ακόμη ο Θεός θα βοηθά το λαό Του στη διατροφή του ακριβώς όπως έκανε με το μάννα στο Σινά και με τον κόρακα που έφερνε τροφή στον Προφήτη Ηλία. Με τον τρόπο αυτό, γνωρίζοντας ότι τα πτηνά αυτά είναι σαρκοφάγα, τονίζεται περισσότερο το θαύμα, διότι τα σαρκοβόρα κοράκια, σε μια περίοδο γενικευμένου λιμού, δεν το τρώνε αλλά το φέρνουν στον Προφήτη! Με τέτοιους θαυμαστούς τρόπους θα τρέφονται και στα έσχατα τα μέλη της “εν ερήμω” Εκκλησίας. Γι’ αυτό και η απεικόνιση του Προφήτη με τον κόρακα που τον διατρέφει, τονίζει την ιστορικότητά του ως τύπου των εσχάτων και κυριαρχεί έναντι οποιουδήποτε άλλου τύπου εικονίσεως. Αυτό τονίζει περισσότερο στη ζωή του Προφήτη η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Κι αυτό διότι η Εκκλησία μας θέλει να τονίσει την ιστορικότητα του Προφήτου σαν τύπο των εσχάτων; αλλά “και να μας πει τι θα γίνει με τους πιστούς μας όταν θα έλθει το τέλος του κόσμου” (π. Αθ. Μυτιληναίος).
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΧΑΑΒ, ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ: Ο προφήτης Ηλίας, θα καταδείξει τον Αντίχριστο αλλά και θα τον ελέγξει, όπως έλεγξε και τον Αχαάβ. Στον Αχάαβ είπε κάποτε: “Το αίμα σου θα το γλύψουν σκυλιά και γουρούνια” κι έτσι έγινε. Στη σύζυγο του Αχαάβ, Ιεζάβελ, είπε: «Εσένα, θα σε ποδοπατήσουν τα άλογα και θα σε λιανίσουν, και θα σε φάνε τα σκυλιά!…» Κι αυτά πραγματοποιήθηκαν έως κεράιας. Έτσι θα ελέγξει ο Προφήτης και τον Αντίχριστο.
Μας λέει η Αποκάλυψη ότι, όταν ο Αντίχριστος θα τον συλλάβει μαζί με τον Ενώχ, και θα τους φονεύσει, τότε τόσο θα χαρούν οι άνθρωποι, ώστε θα ανταλλάξουν δώρα μεταξύ τους, γιατί απαλλάχτηκαν από έναν κήρυκα που τους βασάνιζε με τα λόγια του! Οι αμαρτωλοί θα χαρούν. Αλλά, προσθέτει το ιερό βιβλίο, σε τρεισήμισι μέρες θα δουν τον προφήτη Ηλία να ανασταίνεται από τους νεκρούς και να ανεβαίνει στον ουρανό, και τότε θα τους πιάσει φόβος και τρόμος! Αλλά εάν γι’ αυτούς ο Ηλίας θα είναι φοβερός, για τους δικαίους θα είναι αληθινή ευλογία.Τη χαρά και την ελπίδα που σκορπούσε ο προφήτης Ηλίας στους δικαίους της εποχής του θα σκορπίσει και στους δικαίους των εσχάτων αλλά και σ’ όλους που θα αναστηθούν. “ γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα” (Σ. Σειράχ, μη΄κεφ.).
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ: Όταν ο Προφήτης με παράπονο έλεγε στον Θεό: «Κύριε, μόνος εγώ έμεινα να Σε λατρεύω. Όλοι οι άλλοι προσκύνησαν τα είδωλα!», ο Θεός του απάντησε πως “εφτά χιλιάδες άνδρες δεν προσκύνησαν τον Βάαλ.” Αυτοί οι άνδρες, όταν έβλεπαν τον Προφήτη να ελέγχει τον Αχαάβ, χαίρονταν. Αλλά θα τον δουν με την ίδια χαρά και ελπίδα οι δίκαιοι των εσχάτων. Όταν θα κηρύσσει στην Ιερουσαλήμ οι δίκαιοι θα πουν: “Ήλθε ο Ηλίας. Ελέγχει τον Αντίχριστο. Πλησιάζει η έλευση του Κυρίου!” Θα τον δουν και όλοι οι δίκαιοι που κατά τη δευτέρα Παρουσία θα αναστηθούν όπως ακριβώς τον είδαν και οι τρεις Μαθητές στο Θαβώρ κατά την Μεταμόρφωσή Του. Γιατί κι εμείς τότε θα φωνάξουμε: “μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και ημείς ζωή ζησόμεθα”, όπως έγραψε ο Σειράχ τον 2ο αι. π. Χ.
Ω Άγιε του Θεού Προφήτα, ένδοξε Ηλία, πρέσβευε υπέρ ημών!
Για αυτούς που φοράνε Σταυρό στο λαιμό
Σταυρός: Οι άνθρωποι που κάμουν τον Σταυρόν τους ή που φορούσαν τον Σταυρόν τους επάνω τους γλίτωσαν από πολλές δυσκολίες και πολλά προβλήματα και πολλά μεγάλα κακά, τα οποία βρέθηκαν μπροστά τους.
Για αυτούς που φοράνε Σταυρό στο λαιμό
Αλλά και άνθρωποι που είχαν δυσκολίες προσωπικές, ο Γέροντας ο Παΐσιος τους έλεγε:
«βλέπεις τα παιδιά σου και είναι νευρικά και φωνάζουν, κάνουν, θα σταυρώνεις τα παιδιά σου ή το βράδυ που κοιμούνται πήγαινε και σταύρωσε τα παιδιά σου, ή του φέρνεις ένα ποτήρι νερό, σταύρωσέ το «Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», ν΄ αγιαστεί το νερό, να το πιεί και να΄ναι αγιασμένο, να δεχτεί μέσα του στην ψυχή του Χάριν Θεού, να ευλογηθεί, να αγιασθεί ο άνθρωπος.
Και πράγματι, το΄ χουμε δει πολλές φορές ότι πολλοί άνθρωποι εμαλάκωσαν, ηρέμησαν, βρήκαν την υγείαν τους και παιδάκια μικρά και παιδιά μεγαλύτερα και ασθενείς άνθρωποι, με αυτήν την δύναμη του Τιμίου Σταυρού βρήκαν πολύ μεγάλην ωφέλεια και πολλήν Χάριν από τον Θεόν και πολλές φορές έγιναν πράγματα από τον Θεόν, τα οποία ανέτρεψαν τα δεδομένα τα φυσικά και την πορείαν των γεγονότων.
Προτεινόμενο Άρθρο
Τροχαίο στην εθνική με δύο νεκρούς
Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τον Σταυρόν του Χριστού μας. Είναι κρίμα να έχουμε τέτοιον όπλον παντοδύναμον, πανίσχυρον, ισχυρότατον όπλον και να το αχριστεύομεν, είτε με την αμέλειάν μας, είτε με το να μην το χρησιμοποιούμε.
Δεν το ξέρουμεν πόσον σημαντικόν πράγμαν είναι και πόση δύναμη δίδει και πόσον σφραγίζει, αυτό το σημείον του Σταυρού, αήττητα, τα δεδομένα, τα πράγματα τα σπίτια μας, οπουδήποτε.
Μπαίνουμε, βγαίνουμε στα σπίτια, στ΄ αυτοκίνητά μας (σταυρώνουμε το τιμόνι στο όνομα της Αγίας Τριάδος), παντού, να μάθουμε να σταυρώνουμε.
Δι΄ευχών».
Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος.
Τι συμβολίζει ο Σταυρός -Από την Παλαιά Διαθήκη μέχρι σήμερα
«Ο Σταυρός είναι το σύμβολο της Νίκης, το σύμβολο της Θυσίας, της αγάπης και της αιώνιας ζωής».
«Αποτελεί πηγή έμπνευσης κάθε ανιδιοτελούς πράξης και έκφρασης ευγενών αισθημάτων. Είναι το σύμβολο της ενότητας, αφού συνάπτει τα άνω με τα κάτω, όλα τα πλάτη και τα μήκη της οικουμένης. Στο σημείο του Σταυρού συντελείται η ένωση πάντων των ορατών και αοράτων», τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αρχιμανδρίτης Αρίσταρχος Γκρέκας, δρ Θεολογίας – Ε.ΔΙ.Π στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών.
Εμφατικά, επισημαίνει ότι «Aυτές τις ημέρες ο Βασιλεύς της Δόξης σταυρώνεται και με τo αίμα του μας εξαγοράζει και μας χαρίζει την αιώνια Bασιλεία του».
Εν συνεχεία, προβαίνει και αναλύει εύγλωττα και εις βάθος τις διαστάσεις του γεγονότος της Σταύρωσης:
Στην Παλαιά Διαθήκη προτυπώνεται ο Σταυρός. Ο Ιακώβ ευλόγησε σταυροειδώς τους απογόνους του. Ο Μωυσής διά του σημείου του Σταυρού διαπέρασε την Eρυθρά θάλασσα, μετέβαλε τα πικρά ύδατα της Μερράς σε γλυκά, κατατρόπωσε του Αμαλήκ την δύναμη. Ύψωσε τον χάλκινο όφι ώστε οι Ισραηλίτες όταν τον ατένιζαν, να θεραπεύονται από το δηλητήριο των όφεων, να προστατεύονται και να καθίστανται άτρωτοι.
Ο Ιησούς του Ναυή προσευχήθηκε σε σχήμα σταυρού και σταμάτησε τον ήλιο για να νικήσει τους εχθρούς του.
Σε εμάς τους Χριστιανούς, ο Σταυρός πέρα από κάθε συμβολική και αλληγορική ερμηνεία έχει ουσιαστική σημασία.
Ο Σταυρός εξαγιάστηκε και ευλογήθηκε με την απολυτρωτική Θυσία του Θεανθρώπου Ιησού. Ο Θεός άνθρωπος σταυρώθηκε, θυσιάστηκε για να πάρει επάνω του όλες τις δικές μας αμαρτίες. Είναι θυσία αγάπης και ελέους γιατί επάνω στο Σταυρό με την προέκταση των χειρών του μας ελκύει όλους κοντά του. Μας ελκύει σε μια συναγωγή αγάπης και ειρήνης, γιατί κατά τη Σταύρωσή του ήταν απόλυτα ειρηνικός. Εκείνη την στιγμή μας δίνει την άφεση και προσεύχεται για εμάς προς τον Πατέρα.
Από εκείνη τη στιγμή, ο Σταυρός είναι το συμβόλαιο της ενώσεως της Εκκλησίας, των επιγείων μετά των επουρανίων. Το αίμα του Χριστού τον κατέστησε Ζωοποιό, υπέρλαμπρο και πηγή ανεσπέρου φωτός.
Ληστής
Ο ληστής σταυρώθηκε δεξιά του Χριστού και θεολογεί από το ύψος του Σταυρού. Ονομάζει τον Ιησού Βασιλέα της δόξης ακριβώς επειδή τον βλέπει να σταυρώνεται.
Αντιλαμβάνεται ότι ο καλός βασιλέας θυσιάζει τη ζωή του για τη σωτηρία των υπηκόων του. Επειδή αυτός θυσίασε τη ζωή του, γι’ αυτό τον ονομάζει βασιλέα. Κερδίζει τον παράδεισο και την αιώνια ζωή λέγοντας από τα βάθη της καρδιάς του το «Μνήσθητί μου κύριε, εν τη Βασιλεία σου».
Ηθική ερμηνεία, θυσία, αγάπη, ένωση
Ο Σταυρός είναι η οδός της πνευματικής ζωής. Καλούμαστε να σταυρώνουμε τα πάθη και τις κακές επιθυμίες μας. Να σταυρώσουμε της αμαρτίες μας και να τις προσαγάγουμε διά του Σταυρού στον Θεό για να αρχίσουμε την καινούργια ζωή του Πνεύματος. Χρειάζεται η σταύρωση των αρνητικών μας έξεων για να έλθει η ανάσταση. Είναι απαραίτητη η θυσία του κατώτερου εαυτού μας για να αγαπήσουμε με υγεία πνευματική. Η θεία αγάπη είναι ταυτόχρονα η ρίζα και ο καρπός του Σταυρού.
Ο άνθρωπος και το σημείο του Σταυρού
Διά του Σταυρού φανερώθηκε στον άνθρωπο η αγάπη του Τριαδικού Θεού. Ο Σταυρός είναι το θέλημα του Πατρός, η δόξα του μονογενούς Υιού, η αγαλλίαση του αγίου Πνεύματος. Ο Σταυρός είναι το στολίδι των αγγέλων, η ασφάλεια της Εκκλησίας, το καύχημα του Αποστόλου Παύλου, το τείχος που φυλάσσει τους Αγίους, το Φως ολόκληρης της οικουμένης.
Ο Σταυρός άνοιξε τις πύλες του Ουρανού και τοποθέτησε στα δεξιά του θρόνου του Θεού την ανθρώπινη φύση.
Ο πιστός σχηματίζοντας το σημείο του σταυρού επάνω του, κηρύττει τη νίκη του Χριστού και του Φωτός κατά του θανάτου και του σκότους. Σφραγίζοντας το σώμα μας με το σημείο του Σταυρού, ευλογείται και εξαγιάζεται και η ψυχή μας, εφόσον ο άνθρωπος αποτελεί μια ενιαία ψυχοσωματική ενότητα.
Σφραγίζεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας που αποτελεί την πηγή κάθε ευλογίας, πρώτα στο μέτωπο ως έδρα του λογιστικού, στη συνέχεια στο κέντρο του σώματος ως έδρα του επιθυμητικού, τέλος στα δύο μέρη του στήθους ώστε να εξισορροπείται το θυμικό, από όπου απορρέουν τα αισθήματα.
Μυστήρια
Ο Σταυρός είναι η κλίμακα, είναι το μέσο, είναι το Α και το Ω κάθε λογικής λατρείας.
Κάθε προσευχή προσωπική αρχίζει και τελειώνει με τον Σταυρό. Όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας από την έναρξή τους, κατά τη διάρκειά τους και κατά τη λήξη τους σφραγίζονται διά του Σταυρού ή της σταυρικής Ευλογίας.
Η Θεία Λειτουργία αρχίζει με τον σχηματισμό του Σταυρού επάνω στην Αγία Τράπεζα με το Ευαγγέλιο.
Η μυστηριακή ευχαριστία που διαδραματίζεται στο σώμα της Εκκλησίας έχει απολυτρωτικό χαρακτήρα ο οποίος απορρέει από τη σταυρική θυσία του Ιησού, που ανοίγει τον εσχατολογικό ορίζοντα της ανάστασης.
Η Θεία Ευχαριστία είναι το μυστήριο του Σταυρικού θανάτου του Χριστού. Επομένως, μετέχοντας στο μυστήριο αυτό γευόμαστε τους καρπούς της θυσίας του Χριστού. Με τον Σταυρό του Χριστού καταργήθηκε ο θάνατος, δωρίθηκε η ανάσταση, χαρίστηκε η υιοθεσία και η ελευθερία και ανοίχθηκαν οι πύλες του παραδείσου.
Εκκλησία
Η Εκκλησία και ο Σταυρός ταυτίζονται, είναι ένα και το αυτό.
Μέσα στην Εκκλησία, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, ενώνονται οι πιστοί τόσο μεταξύ τους όσο και με τον Θεό σε μια ακατάλυτη σταυρική σχέση. Σε αυτή τη σχέση καθίσταται η Εκκλησία ο ενωτικός πόλος, η οποία ενεργεί καθέτως μεταξύ Θεού και ανθρώπων και οριζοντίως μεταξύ των ανθρώπων. Αυτή η ενωτική δύναμη της Εκκλησίας είναι η συνεκτική θεία ενέργεια, η οποία ενώνει τα αισθητά με τα νοητά.
Η Εκκλησία ως κοινωνία ενοποιεί τους ανθρώπους με τον Θεό, είναι η κοινωνία της Θεώσεως.
Ο Σταυρός είναι η δοξολογία για τη νίκη του Χριστού, που ήδη πραγματοποιήθηκε, και προφητεία για τη δεύτερη και ένδοξη έλευση του Νικητή. Είναι ο ευαγγελισμός της εσχάτης ημέρας φανέρωσης του Υιού του ανθρώπου.
Ο Βασιλεύς της Δόξης μας χάρισε το μέσο που αποτελεί την προστασία, το μέσο εξαγιασμού και σωτηρίας για την κληρονομία της αιώνιας Βασιλείας του.
Ο Ιησούς μάς περιμένει με καρτερική αγάπη επάνω στον Σταυρό του, για να μας δώσει το χέρι της σωτηρίας του. Έτσι, ως άλλοι ληστές, ας προσφέρουμε τα λάθη και τις αμαρτίες μας επάνω στον Σταυρό της μετανοίας, ώστε προσευχόμενοι να κράξουμε το «Μνήσθητί μου Κύριε, εν τη Βασιλεία σου».
