Δύσκολες ώρες περνά ο γιος της Νόρας Βαλσάμη και του Ερρίκου Ανδρέου, μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Δυστυχώς Μαθεύτnκαν τα δuσάρεστα
«Ακόμα δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε και να ξεπεράσουμε τον χαμό του. Συνέβαλαν πολλά πράγματα συνδυαστικά που μας οδήγησαν στην κατηφόρα. Λίγο τα οικονομικά, λίγο η απομόνωση εδώ στη Σύρο, όπου χάσαμε τις παρέες της οικογένειας, οι τράπεζες που μας οδήγησαν να μείνουμε μόνιμα εδώ στο νησί… Έτσι, χάσαμε κάθε επαφή και με την υπόλοιπη οικογένεια και με τους άλλους φίλους που είχαμε», είπε ο ίδιος μιλώντας στην Espresso.
“Την Νόρα Βαλσάμη όλοι την αγαπούσαν”
«Ακόμα δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε και να ξεπεράσουμε τον χαμό του. Συνέβαλαν πολλά πράγματα συνδυαστικά που μας οδήγησαν στην κατηφόρα. Λίγο τα οικονομικά, λίγο η απομόνωση εδώ στη Σύρο, όπου χάσαμε τις παρέες της οικογένειας, οι τράπεζες που μας οδήγησαν να μείνουμε μόνιμα εδώ στο νησί… Έτσι, χάσαμε κάθε επαφή και με την υπόλοιπη οικογένεια και με τους άλλους φίλους που είχαμε» είναι τα πρώτα λόγια του στον Νίκο Νικόλιζα.
«Είναι ανεξήγητα όλα αυτά που μας έτυχαν. Οδηγηθήκαμε στην ανάγκη να “μαζευτούμε” κάπως ως οικογένεια, παρόλο που δεν κάναμε ποτέ έξαλλη ή επιπόλαιη ζωή. Τους γονείς μου όλοι τους αγαπούσαν. Οι γονείς μου είχαν παρέα την Αλίκη, τη Ζωή, συνεργάτες από το θέατρο, από τον κινηματογράφο. Δεν δώσαμε ποτέ κανένα δικαίωμα. Δυστυχώς όμως η αδικία πολλές φορές επικρατεί του καλού. Νομίζω, δεν μας άξιζε τέτοια μεταχείριση» εξομολογήθηκε ο γιος της Νόρας Βαλσάμη και του Ερρίκου Ανδρέου.
Γιατί η μαμά μου και ο μπαμπάς μου ήταν πάντα κοντά τους, όταν και οι δύο μεσουρανούσαν. Και οι γονείς μου τους αγάπησαν όλους τους καλλιτέχνες, όπως και το αντίστροφο. Υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη στήριξη από τους συναδέλφους, όμως η απομόνωσή μας εδώ στο νησί ίσως να έπαιξε ρόλο.
Η οικογένειά μας δεν πήγαινε ποτέ για μεγάλα πράγματα. Οι γονείς μου δεν ανήκαν στην κατηγορία των πλουσίων που έβγαλαν “πειρατικά” χρήματα. Είχαν την ευχέρεια να συνεργαστούν με τον Φίνο και να οδηγηθούν στον σωστό δρόμο από την αρχή της καριέρας τους. Και το ψωμί που έβγαλαν ήταν νόμιμο μέχρι και την τελευταία δραχμή».
Ο Έρικ δεν κρύβει πως ο θάνατος του πατέρα του ήταν για εκείνον και τη μητέρα του απρόσμενος, παρόλο που ο σπουδαίος σκηνοθέτης νοσηλευόταν για μήνες στο νοσοκομείο.
«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο αναπροσαρμογής. Δεν ξέρουμε πλέον ποιος είναι φίλος και ποιος δεν είναι. Η μητέρα μου είναι πολύ άρρωστη. Είναι χάλια, ψυχολογικά και σωματικά. Της έδωσα κάποια χάπια για να ηρεμήσει. Νιώθει πολύ μεγάλη ανασφάλεια. Δεν μπορεί να καταλάβει τι της συμβαίνει. Νιώθει σαν να την πυροβολούν και δεν γνωρίζει από πού.
Για μένα είναι σαν να είναι εδώ ο πατέρας μου, μέσα στο σπίτι. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει “φύγει”. Γιατί ξέρω τι άνθρωπος ήταν. Ήταν ένας άγγελος ο πατέρας μου. Και ξέρω ποιοι τον οδήγησαν για να φτάσει εκεί που έφτασε. Η πίεση που δεχόταν από όλες τις πλευρές. Και αυτή η πίεση μας οδήγησε στην καταστροφή και σε μια αιχμαλωσία μέχρι να πεθάνουμε ως οικογένεια και να ησυχάσουν όλοι.
Είναι σαν να καθόμαστε σε μια γωνία και κάθε μέρα να μας σκοτώνουν όλο και περισσότερο. Καθόμαστε εδώ και μας εκτελούν όλο και περισσότερο. Περνάμε μεγάλη πληγή. Δεν ξέρουμε πού πατάμε και για πού βαδίζουμε. Έφυγε το στήριγμά μας» εξομολογήθηκε, ξεσπώντας σε κλάματα.
«Δεν ξέρω ούτε κι εγώ ποιοι μας οδήγησαν σε αυτή την καταστροφή. Οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση. Είναι σαν μια αόρατη πίεση που λέει: “Μη μιλάς, σκάσε, άκου”. Εμείς ως οικογένεια είμαστε καλοί άνθρωποι.
Ο πατέρας μου βρέθηκε να είναι στην αιχμή του δόρατος ενός γεγονότος (σ.σ.: πλειστηριασμός), με αποτέλεσμα να ανασταλούν όλα τα δεδομένα μας ως οικογένεια. Έπειτα από αυτό το γεγονός φαίνεται σαν να μη μετράνε οι ταινίες του πατέρα μου, οι ταινίες όπου έχει παίξει η μητέρα μου και τα δεκάδες θεατρικά έργα. Σχεδόν έφτασα 50 ετών και η μητέρα μου 75. Δεν ξέρω τι άλλο θέλουν από εμάς! Θεωρώ ότι απλά ήθελαν να καταστρέψουν την οικογένειά μας. Και μάλλον το κατάφεραν».
«Ο μπαμπάς θα ζήσει»
Ο Έρικ Ανδρέου απάντησε και για την απουσία της μητέρας του από την κηδεία του πατέρα του. «Η μητέρα μου δεν μπορεί να πάει ούτε μέχρι την τουαλέτα. Έχει τρομερά κινητικά προβλήματα με τα κόκαλά της. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι όσο το δυνατόν πιο πολύ δίπλα της.
Και όσο μπορούμε να κρατηθούμε και οι δύο, θα κρατηθούμε. Είχα μια ελπίδα ότι ο μπαμπάς θα κρατιόταν ακόμα λίγο στη ζωή για να τον αγκαλιάσω και να τον αποχαιρετήσω όπως ήθελα. Συνεχώς ήταν η μητέρα μου δίπλα του, αν και με τόσα προβλήματα που έχει. Μας έλεγαν ότι όλα θα πάνε καλά και ο μπαμπάς θα ζήσει, όμως στο τέλος “έφυγε”. Δυστυχώς, δεν πρόλαβα».
Μέσα στον πόνο που βιώνει, ο Έρικ Ανδρέου απάντησε και για τη διαβίωσή του. «Ζούμε με τη σύνταξη της μαμάς. Δεν είναι ότι τα έξοδα είναι εξωφρενικά. Όμως είμαστε σε απόγνωση. Και εκατομμύρια να είχαμε αυτή τη στιγμή, δεν θα μας έκαναν απολύτως τίποτα. Ο πόνος μας είναι πολύ μεγάλος». Όπως ανέφερε στην εφημερίδα ο Έρικ Ανδρέου, περιμένει από τις τράπεζες να τον ενημερώσουν για τα χρέη τα οποία έχει η οικογένεια, ενώ έστειλε το δικό του μήνυμα σε όλους τους συμπατριώτες μας που μέσω των πλειστηριασμών οδηγούνται στην καταστροφή.
«Τελικά, όποιος έχει λεφτά μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στη ζωή. Αυτό είναι το συμπέρασμα. Είναι άδικη η κοινωνία μας. Από τους νόμους που έχουμε και τους οποίους ακόμα και σήμερα, εν έτη 2023, δεν τους έχουμε αλλάξει προς όφελος των φτωχών, καταλαβαίνεις πού ζούμε».
Είναι πραγματικά δραματικό ένα παιδί να μην ξέρει τί να κάνει με την μάνα του άρρωστη και τον πατέρα του πεθαμένο. Να μην ξέρει πως θα τα φέρουνε βόλτα στα οικονομικά και να ζει αυτή τη κατάσταση. Δικαίως έχει φτάσει στην απόγνωση. Ας ελπίσουμε να βρεθεί μια λύση. Γιατί ο Ερρίκος έφυγε και αυτό δεν αλλάζει.
Ποτέ μην κρατάτε αυτά τα 4 κειμήλια
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι μια πολύ οδυνηρή εμπειρία, αλλά η ζωή και ο θάνατος είναι αμετάβλητοι νόμοι της φύσης που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας.
Προτεινόμενο Άρθρο
Ποτέ μην κρατάτε αυτά τα 4 κειμήλια
Όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο πεθαίνει, υπάρχουν τέσσερα κειμήλια που δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε στους απογόνους μας.
1. Ρούχα
Τα φθαρμένα ρούχα είναι ένα από τα κειμήλια που συχνά δυσκολευόμαστε να αφήσουμε πίσω μας. Κουβαλούν τη ζεστασιά και τις αναμνήσεις όσων έχουν φύγει, σχεδόν σαν να συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω μας. Ωστόσο, τα απομεινάρια που κρατάμε μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε εμάς και τους απογόνους μας.
Πρώτον, τα φθαρμένα ρούχα μπορεί να φέρουν το προσωπικό άρωμα του αποθανόντος, γεγονός που μπορεί να μας δυσκολέψει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα της απουσίας του. Δεύτερον, η υπερβολική προσκόλληση στη θλίψη της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να εμποδίσει την ικανότητά μας να επεξεργαστούμε τη θλίψη και να θεραπευτούμε αποτελεσματικά. Το πιο σημαντικό, η διατήρηση αυτών των αντικειμένων μπορεί να διαταράξει την καθημερινότητά μας και ακόμη και να οδηγήσει σε υπερβολική ψυχολογική δυσφορία.
2. Αγαπημένα αντικείμενα
Τα αγαπημένα αντικείμενα του αποθανόντος μπορεί να είναι τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά του, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η διατήρηση αυτών των αντικειμένων μπορεί να αποτελέσει ένα επιπλέον βάρος για εμάς και τους απογόνους μας. Τα αγαπημένα αντικείμενα συχνά έχουν βαθιές συναισθηματικές συνδέσεις και αναμνήσεις που σχετίζονται με τον αποθανόντα, κάτι που μπορεί να μας κάνει υπερβολικά εξαρτημένους και να μας κάνει να νιώθουμε λύπη για την απουσία του.
Επιπλέον, αυτά τα αντικείμενα μπορούν να καταλάβουν περιορισμένο χώρο και πόρους, εμποδίζοντάς μας να προχωρήσουμε στη ζωή. Ενώ μπορεί να επιλέξουμε να κρατήσουμε ένα ή δύο ιδιαίτερα πολύτιμα αντικείμενα για να θυμόμαστε τον αποθανόντα, η υπερβολική συσσώρευση μπορεί να εμποδίσει την ικανότητά μας να αποδεχτούμε και να χτίσουμε μια νέα ζωή.
3. Φθαρμένα Παπούτσια
Τα φθαρμένα παπούτσια συχνά θεωρούνται σημαντικά υπάρχοντα, καθώς μαρτυρούν κάθε βήμα που γίνεται στο ταξίδι της ζωής του αποθανόντος. Ωστόσο, η διατήρηση αυτών των φθαρμένων παπουτσιών μπορεί να συνοδεύεται από πρόσθετους κινδύνους και αρνητικές συνέπειες. Πρώτον, τα φθαρμένα παπούτσια μπορούν να συσσωρεύσουν βρωμιά και προσωπικά βακτήρια, θέτοντας μια πιθανή απειλή για την υγεία μας. Εάν εμείς ή οι απόγονοί μας φορέσουμε κατά λάθος αυτά τα παπούτσια, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε δερματικές μολύνσεις ή άλλα προβλήματα υγείας.
Δεύτερον, η διατήρηση παλιών παπουτσιών μπορεί να μας εμποδίσει να συνεχίσουμε την κανονική μας ζωή και να επιδιώξουμε νέες ευκαιρίες. Βυθιζόμενοι υπερβολικά σε αναμνήσεις του παρελθόντος, μπορεί να μην μπορέσουμε να προσαρμοστούμε στις αλλαγές της πραγματικότητας και στην προσωπική μας ανάπτυξη. Το πιο σημαντικό είναι ότι το πνεύμα και οι αναμνήσεις όσων έχουν πεθάνει δεν εμπιστεύονται σε αντικείμενα, αλλά παραμένουν στις καρδιές μας. Θα πρέπει να μάθουμε να απελευθερώνουμε και να αγαπάμε αυτές τις αόρατες συνδέσεις αντί να βασιζόμαστε σε φυσικά αντικείμενα για να τις διατηρήσουμε.
4. Καπέλα
Ένα φθαρμένο καπέλο μπορεί να έχει συμβολικό νόημα, αντανακλώντας την ταυτότητα και την προσωπικότητα του αποθανόντος. Ωστόσο, η διατήρηση αυτών των καπέλων μπορεί να έχει ψυχολογική και συναισθηματική βλάβη για εμάς και τους απογόνους μας.
Πρώτον, τα καπέλα που έχουμε φορέσει μπορούν να πυροδοτήσουν τις σκέψεις και τις τύψεις μας για τον αποθανόντα, εμβαθύνοντας τον πόνο και τα άλυτα συναισθήματά μας.
Δεύτερον, τα καπέλα που έχουμε φορέσει μπορούν να γίνουν ένα ψυχολογικό βάρος, υπενθυμίζοντάς μας ότι δεν μπορούμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε και να αποδεχτούμε την απώλεια του αποθανόντος. Αντί να βασιζόμαστε σε αντικείμενα για να διατηρήσουμε μια συναισθηματική σύνδεση, θα πρέπει να μάθουμε να θυμόμαστε τον αποθανόντα θετικά, όπως διατηρώντας φωτογραφίες, γράμματα και κοινές αναμνήσεις.
